Verslagen seizoen 2011-2012
KDS. Turnhout – De Cupmaten (4-8)
Woensdag 14/03/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Koen De Decker, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Guy De Decker
Doelpunten: 16’ Bart Van Gils, 18’ Steven Dom, 22’ Davy Vajda Dierckx, 24’ Steven Dom, 30’ Steven Dom, 37’ Steven Dom, 46’ Hans De Decker, 47’ Steven Dom
Uw verslaggever van dienst moest wegens interland verplichtingen op het werk verstek geven voor deze wedstrijd. Van horen zeggen: Wim sukkelde met diarree na een broodje slechte kip curry, drie punten binnen, op achterstand gekomen, Vincent tegen wil en dank in het doel, Davy zijn bril stuk getrapt (hadden we dat eerder geweten dan hadden we hem beter een cadeaubon van Pearl bezorgd), Dom maar liefst vijf doelpunten en Bart het 100ste doelpunt van het seizoen -> TRAKTEREN!
De Cupmaten – Biljart Palace (13-3)
Donderdag 08/03/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, Daemen Jan, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Westhof Jan, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Bieke Goris
Doelpunten: 9’ own-goal, 11’ Bart Van Gils, 18’ Geert-Jan Daemen, 21’ Bart Van Gils, 26’ Steven Dom, 30’ Jan Westhof, 33’ Geert-Jan Daemen, 35’ Steven Dom, 40’ Steven Dom, 41’ Bart Van Gils, 47’ Steven Dom, 49’ Davy Vajda Dierckx, 50’ Jan Westhof
Gele kaarten: 24’ Bart Van Gils
Na de smadelijke nederlaag tegen de voorlaatste enkele weken geleden, konden we het ons niet veroorloven om deze match tegen de laagst geklasseerde ploeg al te licht op te vatten. Koen, Vincent en Guy hadden de nodige euro’s veil voor een avondje lachen met Alex Agnew. Toch konden we een volledig team op het wedstrijdblad invullen. Hans kwam speciaal vroeger terug van Batibouw en Davy nam enkele overuren op. Dit toont aan dat onze kern goed gestoffeerd is met gemotiveerde spelers.
Joke zou vandaag in afwezigheid van Wim de notulen in het beruchte zwarte boekje verzorgen, en ze zou het geweten hebben! Bieke schoof gezellig mee aan op de bank als “afgevaardigde van de dag”. De Cupmaten trokken van bij de aftrap massaal in de aanval in jacht op een openingsdoelpunt en dito rustige avond. Na twee minuten konden we vooraan niet besluiten en bijgevolg lieten we de tegenstander profiteren van een drie tegen één situatie, die ze knap konden afronden. Meteen een opdoffer van jewelste maar dit leidde niet meteen tot paniek. Pas na negen minuten konden we langszij klimmen. Geert-Jan zag geen oplossing bij een hoekschop en schoot de bal dan maar richting doel. Via een tegenstander werd de bal in doel afgeweken. Joke twijfelde of ze dit al dan niet als een own-goal diende te noteren. Geert-Jan zijn broer was echter categoriek: own-goal! Een minuut later was er helaas weinig twijfel: 1-2! Weer een minuut later bracht Bart ons opnieuw op gelijke hoogte en gaf meteen het startschot voor een dolgekke avond. Eerst zorgde Geert-Jan voor een treffer die zelfs zijn broer moest erkennen. Daarna zorgde Bart met een tweede van de avond voor de kleine voorsprong. In een duel dat al over de schreef ging vielen Bart en zijn tegenstander op de grond. Bart viel als eerste en in een poging om te verhinderen dat zijn tegenstander op hem zou vallen, plaatste hij zijn hand op een nogal onstrategische plaats. De tegenstander veerde recht en verkocht Bart een halve muilpeer. De poppen gingen aan het dansen en zonder het doortatstend en kordaat optreden van de scheidsrechter had deze avond ontaard in een boksmatch voor beginners. Zowel Bart als de tegenstander kwamen zeer goed weg met geel.
De rust kon gelukkig snel weerkeren en we konden de break halen met een 4-2 voorsprong. Tijdens de wedstrijd werden al de nodige grappen gemaakt over Bart zijn optreden (zijn balgevoel is vandaag niet slecht,…). De tweede helft was nog maar amper begonnen of ook Dom had zijn goaltje meegepikt. De tweede helft speelden we de tegenstander van het veld en scoorden we aan de lopende band. Er vielen onnoemelijk veel gaten waardoor we met één goede pas steeds een doelrijpe kans konden creëren. Zelfs Jan kon na vijf wedstrijden zonder doelpunt eindelijk nog eens tot scoren komen. Guy had zeer weinig werk en kon zich nauwelijks onderscheiden vandaag. Hans liet zich opmerken met enkele sterke passen richting aanval en een goede communicatie achterin, Davy door zijn teamspel en Vincent door zijn werklust. Joke kreeg zowat een kramp van alle doelpuntenmakers bij te houden. Ook hoorden we ze enkele keren tot op het veld vloeken om de juiste minuut te noteren waarin er telkens gejuicht werd. En dan hebben we haar nog gespaard door op zijn minst 15 opgelegde kansen de nek om te wringen.
In de kleedkamer kwam Hans op de proppen met een nieuwe bijnaam voor Bart: Barry Paashaas! De hele avond (en week) hebben we ons met de nodige zinspelingen kunnen vermaken (zie o.a. poll op website). Misschien hebben we zelfs meer gelachen dan onze collega’s bij Alex Agnew, en vooral goedkoper! De Cupmaten: voetbal, bier en lachen…wat een heerlijke combinatie!
De Cupmaten – De Ster (6-10)
Donderdag 23/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Westhof Jan, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 19’ Bart Van Gils, 21’ Davy Vajda Dierckx, 39’ Steven Dom, 42’ Hans De Decker, 43’ Davy Vajda Dierckx, 46’ Davy Vajda Dierckx
In het begin van het seizoen werd er met 10-5 verloren van De Ster, die nog steeds overtuigend op de derde plaats staan. In deze eerdere confrontatie waren we lange tijd minstens de evenknie maar gingen we zonder wisselspelers finaal fysiek ten onder. In de heenmatch moest Koen in extremis geblesseerd forfait geven, vandaag besloot hij zich op te offeren als afvaller van dienst. En er waren nog meer parallelen te trekken met de heenwedstrijd. Zo kon Guy in Retie terugkijken op een goede, strakke partij! Vandaag stond hij ook heel strak, misschien zelfs een beetje te… . De nieuw aangekochte keepersbroek is eigenlijk bedoeld voor dertienjarige spelertjes… Het sierde Guy dat hij zich er toch nog kon inwurmen, maar bij iedere bruuske beweging die hij maakte stonden de lachspieren bij de rest van de ploeg standaard op stand-by. Gelukkig hebben we geen brol gekocht en hield Guy zijn nieuwe broek toch stand.
De talrijke supporters (Jan Daemen, broer Geert-Jan, Charlotte, Bieke, Janneke) zagen hoe De Cupmaten in de eerste 18 minuten de wet van de sterksten moesten ondergaan. Koen zijn afwezigheid deed ons achteraan heel veel pijn. Hans deed zijn best maar kon het zwalpende schip niet terug op juiste koers brengen. Als Hans zich liet vervangen ontstond er letterlijk een vacuüm achterin. De Ster profieteerde optimaal van onze besluitloosheid en kon zonder al te veel moeite uitlopen tot een pijnlijke 0-5 voorsprong. Gelukkig kon Bart na 19 minuten milderen. Twee minuten later wist Davy vanuit een uitzichtloze positie toch de bal tussen de doelman en de paal te ‘frommelen’. Met nog een zesde tegentreffer voor de rust werden we toch een beetje in ons hemd gezet.
Gelukkig besloten we om niet voor de ‘Full Monty’ te gaan en er toch nog een lap op te geven (helaas hadden we eerst nog drie tegendoelpunten nodig voor we dit besluit namen…). Na de negende tegentreffer dribbelde Dom zich bij het fluitsignaal met een heerlijke solo slim actie voorbij drie aan de grond genagelde ‘Sterren’ om vervolgens met een opwippertje de doelman te verschalken. Een paar minuten later kon Hans zijn scorende curve stijgende houden met een harde schuine trap vanop de flank. Onze meest regelmatige speler van de afgelopen weken (Vincent) had het vandaag moeilijk met het hoge tempo en kon tot ieders verbazing niet scoren vandaag, hoewel hij een goede rating van 1/3 had uitstaan bij Ladbrokes. Nu maar hopen dat er volgende week niet te veel mensen verhaal komen halen voor het geleden verlies… Jan kon ook niet echt terugblikken op een degelijke partij. Hij slaagde er in één minuut in om tot drie maal toe de bal pardoes in de voeten van een tegenstander te spelen. Gelukkig kon hij tot driemaal toe (en tot jolijt van de supporters) zijn foutje rechtzetten, maar na de derde keer had hij er genoeg van en besloot hij zich te laten vervangen. Voor Geert-Jan was het vandaag ook geen ‘walk in the park’. Hij nam vandaag de ondankbare taak op zich om vooraan als enig speerpunt te fungeren. Gelukkig slaagde hij er toch in om een groot aantal keren een lange inworp van Guy te controleren en respectievelijk de bal goed bij te houden en vervolgens in te spelen. Met nog twee extra doelpunten in de slotfase (waarvan één mooi opwippertje) wist Davy zich terecht tot MOTM te kronen.
Na een betere tweede helft konden we de schade toch nog enigszins beperken. Toch werd het pijnlijk dat er nog een grote kloof is met de betere ploegen. De Ster kon gewoon bogen op een veel betere fysiek (wat tot uiting kwam in de steeds oprukkende flanken). Ook was hun spelsysteem simpel in zijn eenvoud: van achteruit goed inspelen op de targetman en vervolgens lopen, bal meekrijgen en scoren. We werden er een aantal keren gewoon veel te gemakkelijk afgelopen. Gelukkig had iedereen na de wedstrijd nog een beetje energie over om naar de Ludwig te lopen. Prioriteiten stellen heet dat!
Boomerangs B – De Cupmaten (5-3)
Donderdag 08/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Hans De Decker, Jan Westhof
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 3’ Vincent Van Dijck, 22’ Steven Dom, 37’ Hans De Decker
Afgaande op Jan zijn uitgebreide statistieken zouden we vandaag opnieuw drie punten moeten bijschrijven. Van alle ploegen die we ooit partij gaven, liggen de Boomerangs B ons het best: slechts één verliespartij en een gemiddelde doelpuntensaldo van +8,5. Toch waren de voortekenen voor de aftrap niet meteen gunstig te noemen. De Boomerangs B konden beroep doen op de diensten van drie spelers die er meestal niet bij zijn. Zelf kwamen we op een paar fronten verzwakt aan de aftrap. We konden slechts beschikken over zes spelers waarvan er één dan nog eens de vloer probeerde te dweilen met zijn uitpuilende longen. Na lang wachten konden we eindelijk ook onze nieuwe sokken aantrekken. Omdat deze recht uit de verpakking kwamen, zorgden ze voor een oncomfortabel schuivend gevoel. Om dit op te lossen trokken we dan maar de nieuwe sokken over onze gewone sokken, wat een uiterst hoog ‘Steve Urkel’ gehalte opleverde.
Om zijn goede prestaties van de afgelopen weken extra in de verf te zetten, werd Vincent gebombardeerd tot kapitein. Deze extra ‘verantwoordelijkheid’ beviel hem blijkbaar want na drie minuten trapte hij ons met een kenmerkend shot op voorsprong. Voor de verslaggever wordt het ook elke week makkelijker: Copy-Paste (en dat al vier weken op rij)! Na onze voorsprong moesten we massaal terugplooien om de snelle en beweegelijke aanvallers van de tegenstander af te stoppen. Guy moest enkele keren uitpakken met een goede reddinng maar was na een kwartier kansloos toen een prachtig shot in de winkelhaak verdween. Enkele minuten laten kreeg een ogenschijnlijk ongevaarlijke afstandpoging last van de vallende ziekte om vervolgens in de winkelhaak te verdwijnen.
De hierop volgende minuten bleven we ‘de mindere’ ploeg. Vanuit een georganiseerde verdediging (met hoofdrol voor de De Decker broertjes) slaagden we er maar matig in om vooraan voor het nodige gevaar te zorgen. Jan speelde een corner perfect in op Dom die niet twijfelde en voor de gelijkmaker zorgde. Onze supporters (Bieke, Bart, Janneke en Sylvain) zagen dat we een zeer lastige avond tegemoet zouden gaan, ondanks de 2-2 ruststand.
Meteen na de spelhervatting keken we opnieuw tegen een achterstand aan. Vooraan bleef het moeilijk om openingen te vinden. Jan probeerde het een paar keren met een afstandshot. Zijn beste poging ging maar drie meter naast… als hij doelpunten kon scoren met zijn bacteriën, dan hadden we vandaag met een monsterscore gewonnen. Na een nieuwe tegentreffer kon Hans (die na nieuwjaar ook steeds gemakkelijker de weg naar het doel weet te vinden) ons meteen terug in de wedstrijd houden. Op dit moment gingen de Boomerangs B vooral op elkaar en de scheidsrechter vitten. Een bankzitter slaagde er zelfs in om geel geboekt te worden! Met vele kleine overtredingen (die tot enkele gele kaarten leidden) probeerde de tegenstander ons het spelen te beletten. Helaas slaagden ze ook in hun opzet. Na een late tegentreffer werd ons lot definitief bezegeld.
Ondanks de goede wil konden we vandaag ons gebruikelijke niveau niet benaderen. De teleurstelling was achteraf dan ook bijzonder groot. Het is dan ook maar een schrale troost dat sponsor Sylvain het geen slechte match vond. Volgens hem hadden we geprobeerd te voetballen zonder al te veel ‘gedribbel’, keepte Guy niet slecht en had Vincent iets heel raars gegeten gezien zijn metamorfose. Dat laatste kan kloppen want Vince slaagde erin om voor en tweemaal na de wedstrijd zich even terug te trekken op het wc. Zijn verklaring aan de toog: ‘ja mannen, ik denk dat ik iets heb losgelopen…’ en zo kreeg deze avond toch nog een positieve afsluiter Cupmaten style!
De Cupmaten - Boost (6-5)
Donderdag 02/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Daemen Jan, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Hans De Decker, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 14’ Koen De Decker, 20’ Hans De Decker, 23’ Jan Daemen, 35’ Geert-Jan Daemen, 45’ Vincent Van Dijck, 47’ Steven Dom
Nu de wedstrijden tegen de top twee achter ons lagen, konden we ons vanaf nu volledig focussen op het pakken van punten. Hiertoe kregen we vandaag tegen Boost meteen een mooie gelegenheid. Het begrip survival of the fittest was bij ons vandaag letterlijk van toepassing. Van de negen aanwezige spelers was Jan W. de minst fitte (ten gevolge van een hardnekkige verkoudheid) en besloot dan maar om de afvaller van dienst te zijn. Bart, die nog sukkelde met een blessure, kwam onze ploeg vandaag aanmoedigen. Hierdoor deden we meteen een gooi naar het wereldrecord ‘het meeste aantal volwassenen op een Zweedse bank’.
Al van in de eerste minuten werd het duidelijk dat het een zeer spannende wedstrijd zou gaan worden. We konden de bal goed in de ploeg houden en ook defensief stonden we sterk. Toch kwamen we na zes minuten op achterstand. Na een mooie loopactie van de beide flankaanvallers moest Jan kortstondig in de achtervolging gaan. De aanvaller genoot van de meter herwonnen vrijheid en vierde dit met een strakke bal voorbij Guy. Ondanks deze opdoffer bleven we toch de aanvallende oplossing zoeken. Het was vooral Davy die met korte en preciese afleggers vaart in ons spel wist te brengen. Koen had voor de wedstrijd beloofd om een eventueel doelpunt te vieren met één of ander mongool dansje van één of ander mongool liedje. En aangezien De Cupmaten wel eens graag lachen, werd de bal een aantal keren zonder veel nadenken op Koen afgelegd. Op één van deze ballen twijfelde Koen niet en haalde hij snoeihard uit. De bal verdween tot éénieders verbazing mooi in de linkerbenedenhoek. Het beloofde vreugdedansje bleek maar een heel mager beestje (eentje met de staart tussen de benen). Misschien ook een verklaring waarom dit meteen de laatste aflegger voor Koen was! Hans werd achterin in een één tegen één situatie op een ongelukkige manier afgetroefd door de tegenstander, die beheerst voor de 1-2 zorgde. Lang heeft Hans niet moeten piekeren. Bij een corner werd de bal langs de zijlijn op hem ingespeeld en in navolging van zijn grote broer zorgde hij met een droge knal voor een mooi doelpunt. Dit zette meteen de toon voor ons om even door te duwen. Via een driedubbele één-twee werd Dom op de rechterflank afgezonderd. Hij behield het overzicht en zette de bal strak voor naar Jan, die zijn eerste doelpunt ooit voor De Cupmaten maar moest binnentikken. Een zeer mooi doelpunt waarin alle spelers een voet hadden. Guy pakte in de eerste helft uit met enkele sobere maar degelijke reddingen die onze verdediging toch een gerust gevoel wisten te geven.
Dom wist bij de aftrap van de tweede helft zowat op zijn ééntje de gehele Boost verdediging op te rollen. Jammer dat hij oog in oog met de bezoekende doelman alsnog faalde, want zijn actie verdiende beter! De tegenstander begon door deze guerilla actie van Dom zichtbaar zenuwachtig te worden. Na tien minuten in de tweede helft zorgde Geert-Jan met een strakke plaatsbal voor de geruststellende 4-2 voorsprong. Guy kon nog enkele succesvolle interventies op zijn konto schrijven. Tien minuten voor affluiten moesten we de aansluitingstreffer toestaan. Op zich geen probleem maar deze werd al een minuut later gevolgd door de gelijkmaker. Op een corner ging Guy in de fout en verdween de bal te gemakkelijk in doel. Deze verdedigende flater hadden we uitsluitend aan ons zelf te danken. Op iedere corner kon de tegenstander ongedekt inlopen en bijgevolg voor gevaar zorgen. Deze verdedigende lancune leidde ei zo na tot een achterstand. Met nog vijf minuten op de klok kon de wedstrijd alle kanten opgaan. Gelukkig was er onze man in vorm Vincent om ons op rozen te schieten. Zonder nadenken buffelde hij het leer in zijn ondertussen gekende stijl in doel. Twee minuten later nam Dom alle twijfels weg. Een late tegentreffer zorgde nog voor een paar bange minuten. De ontlading na het laatste fluitsignaal was dan ook enorm! Dit was een leuke, spannende wedstrijd met een super ontknoping die zeer mooi illustreerde dat onze ploeg op voetbalgebied een grote vooruitgang heeft geboekt. Ook leuk om te zien dat op uitzondering van Davy elke veldspeler wist te scoren!
Montana – De Cupmaten (7-2)
Maandag 23/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Steven Dom, 6’ Vincent Van Dijck
Op maandag voetballen is nooit leuk! Het weekend zit nog in de benen, na de match zijn er maar weinig spelers die nog een derde helft willen spelen,… . Om dan net op ‘blue monday’ tegen Montana te moeten uitkomen, het kan haast niet ironischer. De vorige ontmoeting stond bol van de tumultueuze incidenten die nog na de wedstrijd een staartje kreeg toen bleek dat de tegenstander onze vernieuwde website verwarde met deze van de De Standaard. Gelukkig werd de angel er door de scheidsrechter voor de wedstrijd vakkundig uitgehaald door een menselijke benadering van de wedstrijd/spelers. Een heuse verademing en jammer genoeg één van de zeldzame uitzonderingen tussen de vele mannen in zwart!
Montana nam het heft meteen in handen en bivakeerde zowat op onze helft. Door geconcentreerd en compact te verdedigen konden we ervoor zorgen dat we niet meteen overrompeld werden. Elk bezoekend shot werd onmiddellijk en succesvol afgeblokt. Het werd ons snel duidelijk dat Montana de infiltratiekracht miste van hun laatste man die ons vorige keer aan flarden speelde en nu (gelukkig voor ons) niet van de partij was. Pas in de vierde minuut konden we de imposante doelman van Montana een eerste keer bedreigen. De daaropvolgende corner kon Jan de bal tussen twee verdedigers door tot bij Dom brengen die ‘zijne kameel opnieuw van water kon voorzien’. Tegen de gang van het spel in stonden we zowaar op voorsprong (net zoals in de heenwedstrijd was gebeurd).
Lang konden we niet van onze voorsprong genieten want nog geen minuut na de openingstreffer stonden we (na slap verdedigen van enkele jongens die net het veld op waren gekomen) al in het krijt. Ons antwoord liet niet lang op zich wachten. Vincent twijfelde een minuut na de achterstand niet om vanop ruime afstand zijn kans te gaan. Tot ieders verbazing ging deze bal gewoon binnen. Twee kansen, twee doelpunten, efficiënter kan gewoon niet. Na deze onverhoopte gelijkmaker lieten we zelfs tot tweemaal toe de kans liggen om opnieuw uit te lopen. Zowel Dom als Geert-Jan misten alleen voor doel de broodnodige koelbloedigheid. Na enkele mindere minuten van De Cupmaten kon Montana iets te gemakkelijk uitlopen tot 5-2.
In de tweede helft nam Montana, mede door de voorsprong, de voet toch een beetje van het gaspedaal. Guy stond weer goed te keepen en ontnam de tegenstander hierdoor een beetje de ‘drang naar voren’. Ons fel bekritiseerd en omstreden wedstrijdverslag uit de heenronde had duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Montana deed er alles aan om de wedstrijd in een sfeer van fair play te laten doorgaan. Het was dan ook een pijnlijke vaststelling dat bijna alle overtredingen werden begaan door onze spelers en vaak het gevolg waren van een te gretige instelling. We konden in de tweede helft gelijke trend houden met Montana maar Vincent was iets te enthusiast op een corner van de tegenstander en schoot de bal voorbij een verbouwereerde Guy! In de ‘dying seconds’ van de wedstrijd kwam Koen net een teen te kort om de zware 7-2 eindstand alsnog te voorkomen. Al bij al toch geen slechte wedstrijd tegen de toekomstige kampioen die zich nu ook als een waardig kampioen toonde!
De Cupmaten – Arendonk (5-10)
Donderdag 19/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Van Dijck Vincent, Daemen Jan, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: / - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 12’ Vincent Van Dijck, 35’ Geert-Jan Daemen, 45’ Geert-Jan Daemen, 47’ Hans De Decker, 50’ Geert-Jan Daemen
Als bij wonder gaven er toch nog acht Cupmaten present voor de wedstrijd tegen Arendonk. De tol had aanzienlijk groter kunnen zijn gezien de 120 koude en kille Standard-Lierse minuten van de dag voordien. Na de goede jaarstart was er een gezonde dosis vertrouwen aanwezig voor de match tegen Arendonk (die maar over één wisselspeler konden beschikken). Na de heenmatch leek ons deze tegenstander haalbaar maar nu de competitie al een eind verder is gevorderd, weten we inmiddels beter.
Al na twee minuten stonden we meteen in het krijt. Arendonk liet ons aanvallend rustig opbouwen tot net over de middenhelft. Hierna hadden we het moeilijk om de bal goed rond te spelen. Balverlies leed steevast tot een vlijmscherpe counter. Na 11 minuten moest Guy zich al voor de derde keer gewonnen geven. Het was duidelijk dat we Koen achteraan misten om de boel een beetje te sturen. Hans streed met een groot hart en Jan D. zal daags nadien precies weten waar al zijn spieren nog liggen. Nadat Vincent zichzelf vorige week buitenspel zette, was hij er vandaag extra op gebrand om een knalprestatie af te leveren. Hij wisselde goede loopacties af met een rustige en beheerste passing en probeerde ook verdedigend de extra inspanningen te brengen die van een flankspeler worden verwacht. Toen de bal uit de kluts voor zijn voet viel, aarzelde hij geen seconde om het leer tegen de touwen te jagen. Meteen al zijn zevende seizoenstreffer! Na deze “aansluitingstreffer” konden we een lange tijd gelijke tred houden met Arendonk. Hierna werden we steevast op de counter gepakt (veel te veel volk voor de bal bij ons) en moesten we met een zware 1-6 tussenstand gaan rusten.
Daar waar we in de eerste helft net iets te vaak de opening wilden forceren, hielden we in de tweede ‘time’ de bal beter in de ploeg. Dit rustig rondspelen leverede ons ook enkele mooie kansen op. Het was Geert-Jan die een mooie actie kon afronden en voor de 2-7 zorgde. De tegenstander was vandaag duidelijk een klasse te sterk maar toch was het een beetje frustrerend om te zien hoe sommige ballen nogal ‘lucky’ konden binnenrollen.Ondanks de hoge eindstand viel Guy vandaag niets te verwijten. Op een bal die duidelijk zichtbaar naast zou rollen ging hij (voor het eerst in bijna drie seizoenen) languit plat! Jan W. kon vanop de bank zijn vreugde maar amper onderdrukken over dit heugelijke feit dat zich nog enkele malen heeft herhaald naar het einde van deze wedstrijd toe. Barry was vandaag niet in zijn gewone doen. Misschien had hij toch maar niet zijn eigen potje moeten koken voor de wedstrijd!
Geert-Jan zorgde vandaag voor zijn eerste hattrick en toonde zich een opportunistische killer! Sommige spelers zijn tweevoetig, andere hebben minstens één goed been en andere voetballen zonder been zoals Jan W. mooi demonstreerde toen hij een mooie aanval vakkundig om zeep hielp. Laatste vaststelling: onze topscorer Dom stond (weeral) droog. Een gevoel dat zeker moet hebben geknaagd aangezien hij deze droge lijn tot na de wedstrijd doortrok en na één schamel pintje al huiswaarts keerde.
Supraboys – De Cupmaten (2-3)
Woensdag 11/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy, Daemen Jan, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 12’ Davy Vajda Dierckx, 21’ Bart Van Gils, 31’ Jan Westhof
Voor de eerste wedstrijd van 2012 (en meteen ook van de terugronde) hing er de nodige elektriciteit in de lucht. Voor de aftrap moest er meteen een moeilijke knoop worden doorgehakt. Negen gemotiveerde spelers waren present terwijl het wedstrijdblad er maar slechts acht toelaat. Niemand voelde zich geroepen om vrijwillig aan de kant te blijven (nogmaals, iedereen echt SUPER gemotiveerd!) en daarom moest er een ‘systeem’ in het leven worden geroepen. 11/01/12 zal een zwarte dag voor de uitgeverij van de ‘Van Dale’ blijven. Meteen moest een herdruk de wereld in worden gestuurd met als verklaring voor het woord ironie ‘Vincent Van Dijck’. ”Ironie (synoniem een Vince The Princeke doen) is een bepaald systeem invoeren om vervolgens genadeloos het slachtoffer van datzelfde systeem te worden. Verklaring: een onschuldige clubafgevaardigde schrijft een nummer op, vervolgens kiezen alle spelers één nummer, hij die het nummer corresponderend met dit van de clubafgevaardigde heeft gekozen, valt genadeloos af”. Vincent, die aan een puik seizoen bezig is, heeft als voordeel dat hij nu van een vrijstelling geniet en de resterende wedstrijden met zekerheid kan spelen.
Tegen de Supraboys werd in het verleden nog nooit gewonnen. Een gelijkspel en een nipte nederlaag gaven ons wel het nodige geloof om voluit voor de overwinning te gaan. We hadden na 45 seconden wel een sublieme redding van Jan D. nodig om ons van een achterstand te behouden. Met een ultieme reactie wist hij een afstandschot nog uit zijn doel te ranselen. Meteen toonde hij zich een waardige vervanger voor Guy, die door werkverplichtingen niet tijdig in keepersplunje kon verschijnen, maar er toch een overuur voor over had om ons te komen aanmoedigen. De openingsfase verliep vrij rommelig langs beide kanten. Er werd goed gegroepeerd verdedigd waardoor er weinig ruimte voor de aanvallers lag. Het was opnieuw Davy die ons met zijn typerende grondschuiver op voorsporng kon brengen, al leek het even dat hij de bal iets te ver voor zich had uitgeduwd. Twee minuten later kregen Supraboys een vrije trap na een overtreding van Dom. De bal werd hard langs de muur in de ‘hoek van de keeper’ getrapt. Jan D. ging niet helemaal vrijuit, maar langs de andere kant was de bal ook heerlijk precies getrapt.
Op de bank ging Dom nietsontziend te keer met enkele ‘Mexicano boerkes’. Bart kon de bezwerende geuren weerstaan door zijn neus dicht te knijpen, Jan W. kreeg echter de volle lading en kon beginnen aan een rondje kokhalzen. Tot tweemaal toe wilde hij opnieuw plaatsnemen op de bank, maar raakte hij onderweg verzeild in een degoutant wolkje. Woensdag-fritjesdag OK. Woensdag-fritjesdag-Cupmatendag NIET ok!
Op het veld werd er een beetje aangemodderd door beide ploegen. Nadat de doelman van Supraboys een poging van Bart moest lossen, was Jan W. er als de kippen bij om te storen waarna Bart er nog de tip van zijn ‘samba’ schoenen tegen kon plaatsen en ons met een 1-2 voorsporng de rust in kon sturen.
De tweede helft leek lange tijd een kopie van de eerste te gaan worden, alleen werden er meer overtredingen gemaakt. Geert-Jan nam plaats achter een vrije trap op bijna dezelfde plaats als van waaruit de tegenstander in de eerste helft kon scoren. Jan W. positionerde zich naast het doel en probeerde Geert-Jan met enkele subtiele bewegingen duidelijk te maken dat hij open en vrij stond. Geert-Jan deed of hij rechtstreeks op doel ging trappen en legde vervolgens de bal af op Jan W. die een stap naar achter moest doen en vanuit de draai rechtsreeks in doel besloot. De aanstormende verdediger en doelman kwamen een fractie van een seconde te laat. Zonder twijfel één van onze betere momenten uit de wedstrijd.
Dom was vandaag niet in zijn sas. Naar mate het verstrijken van de minuten kroop hij meer en meer naar achter en bracht aanvallend niet wat we van hem gewoon zijn. We hopen dat deze off-day volledig op konto van de gore Mexicano te schrijven is.
Tien minuten voor tijd dook een speler van Supraboys op in de rug van Jan W. die de achtervolging inzette maar een teenlengte tekort kwam om het overhoekse shot af te stoppen. Tot overmaat van ramp zag hij de bal in ware slowmotion stijl in doel verdwijnen. Met nog negen minuten te gaan begon de thuisploeg aan een waar slotoffensief. Even doken doembeelden uit het verleden weer op. Gelukkig bleven we (onder leiding van de broertjes De Decker) goed georganiseerd verdedigen en gaven we weinig doelkansen weg. Ballen die toch richting doelkader vertrokken werden door Jan D. vakkundig geweerd. Zonder er zelf nog uit te komen, hielden we toch mooi stand en boekten we zo onze eerste driepunter van het seizoen. Niet meteen onze mooiste wedstrijd maar wel een goede collectieve prestatie!
Op dit moment hebben we maar de helft van onze wedstrijden verloren. Een serieuze verbetering ten opzichte van de voorgaande seizoenen. De realistische doelstelling voor de terugronde is dan ook om meer punten te pakken dan in de heenronde. We hebben al meteen een voorsprong van drie punten! Tegen Arendonk kunnen we er hier al meteen één of drie aan toevoegen!
De Cupmaten – Montana (1-5)
Donderdag 22/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy, Daemen Jan, Van Gils Bart
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 8’ Davy Vajda Dierckx
Voor de laatste wedstrijd van de heenronde kwam de ongeslagen competitieleider Montana afgezakt naar de sporthal van St-Vic. Montana kwam met slechts een handvol tegendoelpunten en een karrevracht aan gemaakte doelpunten, waardoor het een warme avond dreigde te worden voor De Cupmaten. Omdat Guy met een verkoudheid worstelde, kon onze reserve doelman Jan Daeman vandaag voor het eerst meestrijden aan het Cupmatenfront.
Het verleden heeft reeds bewezen dat De Cupmaten tegen sterke ploegen net dat tikkeltje meer kunnen. Indien we vandaag geen mal figuur wilden slaan, dan moesten we opnieuw als een sterk collectief aan de bak. Ons begin was veelbelovend. Al vrij vroeg in de wedstrijd kon Jan W. een bal op het middenveld onderscheppen en alleen op de bezoekende doelman afstormen. Jan liet zich een seconde uit het lood slaan door de fysieke verschijning van de doelman en aarzelde net iets te lang. Zijn schot ketste af op de doelman waardoor de bal een vervelend tegeneffect meekreeg. De bal werd door een goed gevolgde verdediger net voor de lijn gekeerd. In dezelfde fase viel de bal voor de voeten van Dom, die niet twijfelde en meteen afdrukte. De bal werd helaas voor ons een tweede keer van de doellijn gehaald. De Cupmaten waren zeker en vast onder de indruk van de technische kwaliteiten van onze tegenstander, maar lieten zich hierdoor niet intimideren. Door kort te verdedigen en te loeren op de counter konden we in de beginfase mooi weerwerk bieden. Na een geslaagde een-twee met Jan W. werd Davy in zijn favoriete positie in schietstelling gebracht (linksvoor, neigend naar de zijlaan, scherpe hoek). Met een mooie knal zoals enkel Davy deze beheerst, konden we op voorsprong komen. Jan had de netten weer ‘retestrak’ gehangen waardoor de bal van Davy meteen uit doel terugkaatste via de sportramen. De scherpe hoek, het snelle weerkaatsen en de ingetogen viering van Davy zorgde ervoor dat iedereen een beetje naar elkaar keek (de scheids incluus) en verwonderd was dat De Cupmaten effectief gescoord hadden!
Montana ging uitdrukkelijk op zoek naar de gelijkmaker maar stuiten op een ijzersterke Jan Daemen. En toch moest Jan D. zich in de eerste helft drie keer gewonnen geven. Een eerste bal week ongelukkig af en bij de 1-2 was Jan W. een fractie van een seconde te laat om een shot af te blokken. Een vrije trap van Koen spatte net voor de rust spectaculair uiteen op de kruising en belande tegen het dak van de sporthal. Met de ruststand en het geleverde spel kon iedereen vrede mee nemen, behalve de ploeg die op voorsprong stond…
Al vrij vroeg in de tweede helft werd duidelijk dat Montana het niet gewoon is om enig weerwerk te krijgen. De frustratie begon bij een 1-3 stand zowaar de kop op te steken. Met talloze vuile en helaas bewuste fouten lieten de bezoekers zich van hun kleinste kant zien. De scheidsrechter had in de eerste helft een vuile overtreding op Davy (net onze meest rustige en faire speler) altijd met geel moeten bestraffen. Door de niet bestraffing ontaarde de wesdtrijd in een ordinaire trek- en schoppartij. In de tweede helft ging er dan ook werkelijk geen minuut voorbij zonder dat het spel stil lag omwille van een overtreding. Het is dan ook niet geheel onlogisch dat er op voetbalgebied nog maar bitter weinig gebeurde. Jan D. hield ons nog enkele keren recht maar moest zich nog twee keer gewonnen geven. Aanvallend brachten we zelf niets meer. Door het zeer goede verdedigende werk van Montana kwamen we niet aan voetballen toe. Onze creatieve spelers (Dom en Bart) werden volledig aan banden gelegd terwijl onze ‘lopers’ (Vincent, Geert-Jan, Davy) zichzelf niet konden vrijlopen.
Ondanks de stroom aan vuile overtredingen trok de scheidsrechter slechts twee gele kaarten voor de bezoekers, al moeten we eerlijkheidshalve ook toegeven dat we in de eerste helft goed wegkwamen nadat Jan D. met het been vooruit doorschoof buiten zijn strafschopgebied. Na een gewonnen duel werd Jan W. door de tegenstander toegesnauwd: ‘ik stamp er straks ene in het ziekenhuis’. Waarop hij er meer dan genoeg van had. In zijn gekende stijl smeet hij eerst de bal naar buiten en ging toen (voor bijna de gehele tweede helft) op de bank zitten om erger te voorkomen. Ook De Cupmaten reageerden op het vuile spel van Montana met een reeks fouten, al moet er hier wel de opmerking worden gemaakt dat onze fouten niet bewust en geenszins vuil waren, maar een gevolg van onze gedrevenheid/hevigheid waren. Dom en Bart liepen er zichtbaar gefrustreerd bij en konden gelukkig het hoofd koel houden. Eén verkeerde overtreding van De Cupmaten had deze wedstrijd kunnen doen ontaarden in een massale vechtpartij. Chapeau voor alle aanwezige Cupmaten om hier niet aan toe te geven (al hielp het dat net voor deze match Hans een schorsing uitzat)!
Misschien werden onze Portugese tegenstrevers wel verhit van de sokken die ze tot aan hun oksels optrokken, maar met zo een negatieve en ronduit agressieve ingesteldheid hoor je gewoon niet thuis op een voetbalveld! Het wordt allemaal nog schrijnender als je (ruim) voorstaat en dan nog eens fantastich zou kunnen voetballen. Als je zelf (bewuste) fouten maakt moet je geen moord en brand schreeuwen als je zelf een (onbewuste) fout moet incasseren. In elk beschaafd woordenboek zal je nooit de combinatie Montana en Fair Play terugvinden.
Om het verslag op een positieve noot te eindigen gaan we nog enkele pluimen uitdelen voor Koen, Vincent en Jan Daemen. De eerste omdat hij zeer scherp stond te verdedigen en zijn ploegmaats goed wist te sturen. De ‘MOTM trofee’ voor Koen is dan ook volkomen terecht. Onze Vince the Prince speelde niet meteen een opvallend wedstrijd, maar liet tegen deze sterke tegenstander in verdedigend opzicht maar zeer weinig steken vallen. Jan Daemen behoede ons voor zwaardere cijfers. Vaak kon hij een gemaakt doelpunt voorkomen met een katachtige reflex die bij iemand van zijn leeftijd eerder zou gecatalogeerd worden als spasmen. De Cupmaten weten echter beter! Jan D. geeft onze ploeg de nodige maturiteit en heeft ook de goede mentaliteit. Guy blijft onze nummer 1 maar vanaf nu beschikken wij over een goed en sterk alternatief!
P&V Turnhout – De Cupmaten (7-7)
Woensdag 14/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 6’ own goal, 19’ Steven Dom, 22’ Jan Westhof, 26’ Steven Dom, 28’ Bart Van Gils, 40’ Steven Dom, 42’ Jan Westhof
Gele kaarten: 9’ Hans De Decker, 35’ Hans De Decker
Rode kaarten: 35’ Hans De Decker (tweemaal geel)
Na onze mooie en welverdiende negen op negen waren De Cupmaten de ploeg in vorm en kwam een confrontatie tegen het iets hoger geklasseerde P&V Turnhout meer dan gelegen. In ons eerste seizoen boekten we een memorabel 6-6 gelijkspel en een nipte nederlaag tegen een ploeg die dat seizoen zou promoveren naar de derde afdeling. Het is dus min of meer een ploeg die De Cupmaten ligt aangezien ze eenzelfde stijl hanteren: aanvallen waar kan en pas nadien denken aan verdedigen.
Zoals wel vaker dit seizoen waren we meteen bij de les. Geert-Jan zag een mooi afstandschot uiteenspatten op de deklat. Dom, die na de laatste bekerwedstrijd droger stond dan een kameel in de Sahara in volle zomer, maakte op links een mooie actie waarna ook zijn gekruist schot de verste paal trof. De wanhoop stond zichtbaar op zijn gezicht. Toch werd ons sterk wedstrijdbegin beloont met een eigen doelpunt van P&V Turnhout. De daarop twee volgende minuten kon de thuisploeg evenveel keer scoren na niet secuur verdedigend werk van De Cupmaten. Toen de scheidsrechter een doorgebroken Dom affloot omdat de bal de zijlijn zou hebben overschreden (wat duidelijk niet het geval was en wat de scheidsrechter vanuit zijn positie onmogelijk kon waarnemen) ging Hans veel te wild te keer en kreeg hiervoor een meer dan terechte gele kaart onder de neus geschoven. Na een kwartier stond de zware 3-1 tussenstand op het bord. Dom kon zijn ban dan toch breken (wat Joke tot wanhoop dreef in de wetenschap dat hij hierdoor opnieuw zijn ‘baard’ zou kunnen laten groeien uit bijgeloof). Een paar minuten later kon Jan zijn man met een mooie beweging passeren en schuifde hij met links de 3-3 binnen. Een minuut later kreeg Dom na een corner de bal heel ongelukkig op zijn voet, en devieerde deze in eigen doel…hij had de smaak van doelpunten weer net iets te goed te pakken. P&V Turnhout maakte zijn doelpunten steeds in een tijdspanne van twee minuten want nog geen minuut na het cadeau van Dom legde ze de 5-3 ruststand vast. Guy voelde zich niet goed na de berg frieten die het gevolg waren van de traditionele ‘woensdag-fritdag bij familie De Decker’ en stond er de eerste helft maar belabberd bij. Tijdens de rsut dook hij de kleedkamer in om even alle vetstengels uit zijn maag te verwijderen.
Het was voor De Cupmaten een kwestie van erin te blijven geloven. En gelukkig werd dat geloof gesterkt door een vroeg doelpunt van Dom na een mooie voorzet van Vincent. Hierbij werd Dom wel foutief langs achter aangetikt waardoor hij zich bezeerde en tijdelijk naar de kant moest. Een opdoffer voor de ploeg, maar een stimulans om alles te blijven geven. Gelukkig kon Dom na enkele minuten van herstel weer verder. Bart had in tussentijd voor de 5-5 gezorgd. Na alweer een tegengoal moest Hans op het middenveld in de achtervolging. In een fractie van een seconde besloot hij om toch de fout te maken. De scheidsrechter (die ons in het verleden al enkele rode kaarten had gegeven) was de reactie van Hans in de eerste helft nog niet vergeten en trok zonder verpinken een tweede geel en bijgevolg de rode kaart! Hierdoor kwamen we met een doelpunt minder ook met een man minder te staan en moest er een overweging worden gemaakt om een tegengoal te incasseren of toch met de hoop der wanhoop verder te blijven spelen. Gelukkig kozen we voor de laatste optie en was het Dom die de met zijn derde (of vierde???) doelpunt van de avond voor de aansluiting zorgde. Enekel minuten later schoot een doorgebroken Dom op doel. De doelman beroerde de bal buiten het strafschopgebied met de handen en kon naast Hans gaan staan toekijken naar het verdere verloop. Na een mooie actie en dito assist van Geert-Jan kon Jan ons acht minuten voor tijd op voorsprong schieten. Hierdoor kwamen we weer in een situatie van numerieke minderheid terecht die Koen van achteruit probeerde te sturen. De hieruit onvermijdelijk voortvloeiende tegengoal kwam er vijf minuten voor tijd. In de laatste minuten van de wedstrijd kwamen beide ploegen nog dicht bij de overwinning, maar een dergelijke knotgekke partij (veel doelpunten, own goals langs beide kanten, rode kaarten,…) verdiende misschien geen winnaar. Meteen een vierde wedstrijd op rij ongeslagen! De recordreeks blijft nog minstens een week verderlopen!
De Cupmaten – De Kempen (7-2) (BK)
Donderdag 08/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy, Lenaerts Jaan
Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 18’ Bart Van Gils, 20’ Koen De Decker, 23’ Vincent Van Dijck, 30’ Bart Van Gils, 33’ Bart Van Gils, 40’ Hans De Decker, 49’ Bart Van Gils
Vandaag hadden we de kans om voor een unicum in De Cupmaten geschiedenis te zorgen door een negen op negen te pakken. Jan maakte er voor de wedstrijd een allusie op door ostentatief te verwijzen naar zijn rugnummer. De tegenstander van vandaag kon vergelijkbare resultaten voorleggen in de competitie, zij het dan wel in de B-reeks van de vierde afdeling. Ze kwamen met slecht vijf mensen naar Turnhout afgezakt wat ons op voorhand de nodige moed bezorgde.
De scheidsrechter gaf vandaag helaas verstek waardoor Jan Daemen de taak op zich nam om de wedstrijd in goede banen te leiden. Alle spelers maakten het Jan niet meteen lastig door te tekenen voor een uiterst faire wedstrijd. Door het feit dat De Kempen niet over wisselspelers konden beschikken, konden zij het fysiek niet opbrengen om ons onder druk te zetten. Hierdoor konden we rsutig en verzorgd voetballen.
Na een corner van Jan kon Vincent nog onmogelijk missen. Een zucht richting bal was voldoende geweest maar op nog steeds onverklaarbare wijze ging de bal er niet in. Maar Vincent was niet de enige die de nodige pech bij de afwerking had. Dom speelde een zeer goede wedstrijd maar kon niet tot scoren komen. Wie weet had zijn ‘baard’ toch magische krachten. Het duurde ondanks een resem aan kansen toch tot de 18de minuut alvorens Bart de scoren kon openen. Een paar minuten later rukte Koen vanuit de verdediging op en kon nog net zijn been uitschuiven om de bal voorbij de uitstormende doelman te plaatsten. Na deze openingsdoelpunten gingen we bevrijder spelen. Met een mooie sleepbeweging passeerde Dom de bezoekende keeper waarna hij kon afleggen op Vincent die niet meer kon missen… en het deze keer dan ook niet deed! Jan deed de stoute voorspelling op de bank dat het vandaag de opdracht moest zijn om geen tegentreffer te incasseren. Zijn woorden waren nog niet koud of Jaan speelde onnodig terug op Guy. Guy trapte de bal pardoes in de voeten van een aanvaller die overhoeks scoorde. Een kleine smet op een verder perfecte eerste helft.
In de tweede helft gingen we op ons elan door. Bart was goed bij schot en scoorde nog twee doelpunten zodat we met een comfortabele 5-1 voorsporng de match verder konden controleren. Jan deed nogmaals op de bank een uitspraak dat we nu zeker geen tegentreffer meer mochten incasseren. Nauwelijks seconden later maakte Koen een flater bij een intrap waardoor De Kempen via een zeldzame snelle omschakeling konden scoren. Conclusie: Jan moet zijn mond houden en de verdedigers moeten heel de match 100% geconcentreerd blijven!
Guy moest op de tegendoelpunten na hoegenaamd niet in actie komen. Jan was goed in het spel betrokken en bleef vaak lateraal hangen waardoor hij constant aanspeelbaar was. Verder was hij goed voor enkele assists (wat er meer hadden kunnen zijn mits een betere afwerking). Op aangeven van Jan kon Hans via een gekraakte knal (eigenlijk gewoon een ‘mottig schot’) de score verder opdrijven. Vincent was vandaag heel precies in de passing en bewaarde goed het overzicht. Hij benutte optimaal de ruimte die de tegenstander ons liet. Op het einde van de wedstrijd was het niet Dom (die wanhopig op zoek bleef naar dat verlossende doelpunt) maar Bart die de mooie eindscore vastlegde. Het was een leuke partij met een zeer faire tegenstander! De negen op negen is een feit!
Biljart Palace – De Cupmaten (2-6)
Maandag 05/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Vajda Dierckx Davy, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Davy Vajda Dierckx, 21’ Steven Dom, 22’ Davy Vajda Dierckx, 34’ Steven Dom, 35’ Steven Dom, 40’ Steven Dom
Door de forfait van vorige week hadden we een stevige training vier tegen vier op een groot veld ingelast. Onze fysieke paraatheid werd hiermee op punt gezet, alsook onze afwerking. Twee componenten die vandaag tegen nieuwkomer Biljart Palace goed van pas zouden komen.
Koen begon de partij met een reeks slechte passes waardoor er weinig samenspel bij De Cupmaten was in de openingsfase. Misschien had dit wel te maken met het late aanvangsuur (22.00u). Gelukkig voor de ploeg wist Koen zich toch vrij snel te herpakken. Het leek wel of alle De Deckers vandaag wat traag op gang kwamen. Hans was ziek en oogde aanvankelijk zeer sloom. Ook zijn kenmerkend commenaar bleef vandaag achterwege. Zeker in de tweede helft kwam hij er op zowel het vlak van spel als van commentaar gaandeweg door. Davy opende de score met een mooie schuiver. Door zijn vele werkverplichtingen kunnen we niet altijd op Davy beroep doen, maar als hij er is, dan laat hij zich steeds in de positieve zin opmerken. Ook vandaag was hij met enkele mooie strakke schoten uit zijn linker goed voor enkele mooie en broodnodige kansen/doelpunten.
Dom en opnieuw Davy zorgden voor een geruststellende 0-3 voorsprong. Toch moesten we een te vermijden tegendoelpunt incasseren. Na een hoekschop belande de bal op de voet van een ‘Bilart Palacer’ die deze met veel effect kon laten afwijken. De bal verdween met een vreemde capriool in doel. Guy haalde zijn beste Matrix move boven om de bal alsnog te stoppen, maar was te verrast.
In de tweede helft gingen we gewoon op ons elan door. Dom was vandaag de afwerker van dienst en maakte een echte hattrick in de tweede helft. Hij had vandaag nog veel meer kunnen scoren (zie onder andere gemiste penalty). Jan miste in de eerste helft op onverklaarbare wijze een opgelegde kans. Verder gaf hij enkele goede passen maar was over de hele wedstrijd gezien toch iets te overhaast aan het spelen. Bart was zeer goed in het samenspel vandaag maar dook niet zo vaak voor doel op als gewoonlijk. Ook Vincent was goed in het samenspel maar ging iets te nadrukkelijk op zoek naar eigen succes. Door ongeconcentreerd verdedigen moesten we nog een tweede tegengoal incasseren. Guy was hierbij kansloos tegen twee aanvallers.
Een verdiende overwinning tegen misschien wel de zwakste ploeg van de reeks. Indien we net dat tikkeltje geconcentreerder hadden gevoetbald dan hadden we vandaag kunnen werken aan ons doelpuntensaldo. In ieder geval is de zes op zes binnen en kijken we reikhalzend uit naar de beker om een vervolg aan onze zegereeks te breien.
De Cupmaten – Vijfde Wiel (5-0 Forfait)
Donderdag 01/12/2011
Koen GSM 28/11/11, 18:53
Woohoo 3 punten voor De Cupmaten want forfait van het 5de wiel (match van donderdag)
Jan GSM 28/11/11, 18:54
En waarom de woohoo????? Liever gespeeld hoor! Dikke klote…
Koen GSM 28/11/11, 18:55
Mja, maar de punten zijn toch binnen J
Jan GSM 28/11/11, 18:55
Pfff als we ze zo moeten rapen, heb je ook geen eer aan, jammer want keek er hard naar uit
De Bergen A – De Cupmaten (6-4) (BK)
Woensdag 23/11/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Steven Dom, 29’ Steven Dom, 43’ Vincent Van Dijck, 49’ Jan Westhof
De Cupmaten kan je bezwaarlijk een echte bekerploeg noemen. Van de zes gespeelde partijen in het verleden konden we er slechts één winnen (wegens forfait van de tegenstander). De Bergen A staan op ongeveer dezelfde plaats geklasseerd als ons, enkel twee afdelingen hoger… Toch konden we met zeven gemotiveerde spelers afzakken naar Tielen en werd er in de kleedkamer veelvuldig al grappend verwezen naar de Anderlecht killers van Rupel Boom.
De accommodatie in Tielen is met niets te vergelijken met die van onze zaal St-Victor. Mooie kleedkamers met warm water en licht, aangename ondergrond, goed verlichte hal, automatisch scorebord,… de vergelijking met Rupel Boom ging dan toch een beetje op want ook wij keken onze ogen uit. Misschien toch maar eens stilaan uitkijken naar een andere sporthal voor onze thuiswedstrijden.
We begonnen uiterst geconcentreerd aan de aftrap maar al na enkele seconden werd het niveauverschil goed zichtbaar. De Bergen A beschikten over allemaal balvaste en vaardige spelers die de bal het werk lieten doen en zelf constant in beweging bleven. We konden dan ook niets anders doen dan goed ons mannetje blijven volgen, elkaar coachen en voor elkaar in de bres springen, wat we dan ook uiterst succesvol deden. Na vier minuten keken onze supporters (Bieke, Sofie en Davy) hun ogen uit. Een lange bal werd diagonaal vanuit de verdediging (Koen of Hans) richting zijlijn naar Jan gespeeld. Die kon de bal mooi controleren en via buitenkant rechts over zijn verdediger naar het midden van het speelveld lobben, waar een aanstormende Dom zijn man kon afhouden en de bal via een stuit in de vlucht voorbij een verbouwereerde doelman kon ‘rakken’. Zonder enige twijfel het mooiste doelpunt in 51 Cupmaten wedstrijden vanwege de perfecte technische uitvoering en de kwaliteiten van de tegenstander. Gesterkt door deze mooie actie bleven we het volle pond geven. In verdedigend opzicht bleven we pal staan, dankzij de goede coaching van Hans en Koen, en aanvallend probeerden we enkele malen te prikken. Zo was er een goede poging van Geert-Jan (na alweer een zeer geslaagde collectieve actie) die maar net voorlangs ging, en een mooie individuele actie van Hans die gestopt kon worden door de doelman.
Guy moet de hete adem van onze nieuwe reserve doelman (de vader van Geert-Jan) hebben gevoeld, want hij hield ons enkele malen goed overeind. Na de wedstrijd verbaasde hij zich erover dat hij zoveel ballen met de handen wist te stoppen vandaag! Pas vlak voor de rust konden De Bergen A dan toch tegen scoren. Bij een zoveelste hoekschop stond werkelijk iedereen voor de eerste paal, Jan probeerde het midden af te schermen maar zag te laat de oprukkende man. Deze kreeg de bal perfect aangespeeld en kon vanuit een relatief scherpe hoek toch afdrukken. Gelukkig kon Guy op slag van rust een afstandschot toch via de deklat uit zijn doel ranselen, anders had onze moraal een fikse knauw gekregen tijdens de rust.
In het begin van de tweede helft had Dom drie kansen nodig om te scoren. Eerst nam Jan een snelle intrap en besloot Dom vanuit een scherpe hoek op de doelman. Een tweede keer bracht Jan via een lob over de verdediging Dom alleen voor de keeper. Een derde keer was het raak en stonden we plots weer op voorsprong. Het geloof in een stunt begon te groeien. De tegenstander bleef zijn gewone spel spelen en zocht geduldig naar het gaatje. Bij een verdedigende actie werd Hans door zijn tegenstander in het nauw gedreven en schopte hij de bal zonder kijken naar voor. Jan keek ook niet goed en kon de bal van Hans via zijn neus nog een beetje van richting veranderen. Met een pijnlijke neus en een beetje bloed als gevolg liet hij zich vervangen. Koen en Geert-Jan reageerden niet snel genoeg naar de goesting van Jan en met een wel erg volumineuze “vervanging” schopte hij verbaal keet in de zaal, gevolgd door een frustratietrap tegen de bank, wat hem nog dagen een pijnlijke rechter opleverde…
Of het een slecht voorteken van onze verslappende concentratie was of niet, nog geen paar minuten later vlogen de goals ons om de oren. Eerst kon Vincent nog een tegendoelpunt vermijden door bij een vrije trap te snel uit de muur te springen, wat hem gelukkig geen geel opleverde. De herneming belande op de paal. Na deze waarschuwing kregen we plots in twee minuten drie doelpunten tegen. Stuk voor stuk het gevolg van niet geconcentreerd verdedigen. Bij twee tegengoals stond er telkens een man vrij, bij een derde liet Jan zijn aanvaller een vrij shot toe van op een grote afstand, er waarschijnlijk niet mee rekeninghoudend dat deze bal strak, laag en door een bos van benen in doel zou belanden.
Het was echter een mooie weergave van onze inzet dat we niet de moed lieten zakken en zeker niet op elkaar gingen sakkeren. Na de 5-2 kon Dom aan de zijkant doorgaan maar besloot hij op de goed uitgekomen doelman. De bal viel voor de voeten van Vincent die van ver op een semileeg doel moest trappen. Via het been van de doelman (die de bal niet mocht pakken) maakte de bal een vreemde capriool en ging met veel effect traag voorbije een toegesnelde laatste man over de doellijn. Meteen een exemplarisch 200ste Cupmaten doelpunt! Het kan ook geen toeval meer zijn dat Vincent al aan zijn vijfde seizoenstreffer zit. Zoals iedereen elke week kan vaststellen is Vincent niet de meest begaafde speler van de ploeg, maar maakt hij telkens veel goed door zijn niet aflatende inzet!
Deze tegentreffer luidde echter niet de kentering in. De thuisploeg bleef rustig de bal rondspelen en kon nog uitlopen op 6-3. Jan kon een minuut voor tijd milderen tot 6-4 na een mooie ren langs de flank. We hebben het al meermaals bewezen in het verleden: tegen een sterke tegenstander kunnen we altijd net dat tikkeltje meer! De zeven Cupmaten die vandaag op het veld stonden mogen terecht fier zijn op deze prestatie en het gebrachte spel. Als we elke week dit niveau kunnen halen, dan stijgen we ongetwijfeld nog vele plaatsen in de rangschikking!
Vaak voelen we ons verongelijkt door scheidsrechterlijke beslissingen (wat we vaak ook aan ons zelf te danken hebben) vandaar dat we deze week zeker een pluim moeten geven aan scheidsrechter Wim Kindt. Hij voelde de match perfect aan en ging niet nodeloos zwaaien met kaarten (zie geval Vincent).
Een slotconclusie die duidelijk werd na deze wedstrijd, hoe minder wissels we hebben, hoe beter we spelen! Ook viel het op dat sommige tegendoelpunten vielen nadat we meer dan één speler tegelijk hebben gewisseld. De continuïteit van langere speelbeurten en een goede organisatie is heel belangrijk voor De Cupmaten. Als we deze (in welke vorm dan ook) kunnen garanderen, samen met intelligent en snel wisselen en oog blijven hebben voor snelle wedstrijdhervattingen, dan zouden we nog een mooie progressie kunnen maken. Al is dat woord al enkele malen gevallen in de vele wedstrijdverslagen…
Boost– De Cupmaten (10-6)
Maandag 14/11/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 20’ Steven Dom, 23’ Steven Dom (p), 27’ Steven Dom, 40’ Bart Van Gils, 43’ Koen De Decker, 47’ Bart Van Gils
Gele kaarten: 37’ Koen De Decker
In ons debuutjaar troffen we Boost in de beker en verloren we kansloos met 2-7. Afgaande op het klassement zouden we (mits winst) een goede zaak kunnen doen. Boost stond met een match meer gespeeld slechts één punt boven ons geklasseerd. Koen merkte wel terecht op dat zij hun punten tot nog toe niet tegen zwakkere tegenstanders hebben gesprokkeld. Een verwittigd man…
…zou beter moeten luisteren. Al na 40 seconden keken we (na slap verdedigen van Vincent en Guy) al meteen tegen een achterstand aan. Een opdoffer van jewelste die nog minuten zou nazinderen. We kwamen, zeker in de aanvangsfase, niet tot voetballen toe. De diepe man werd niet bereikt, het speelveld werd niet breed gehouden en door het hoog stoorwerk van Boost werd er veel balverlies geleden. Ons vaak knullig samenspel liet Boost toe om al na 17 minuten tot een comfortabele 4-0 tussenstand uit te lopen. Gelukkig was het (weer) Dom die kon tegen scoren. Bij een tweede poging werd Dom foutief afgestopt door de doelman. Vincent kon de rebound wel netjes in doel plaatsen, maar de scheidrechter had al gefloten voor de overtreding. Dom bleef koelbloedig en plaatste de strafschop naast de doelman. De supporters (Janneke, Wim en Sylvain) zagen dat de 5-2 ruststand een correcte weergave was van het geleverde spel.
Begin tweede helft was het opnieuw Dom die terug wat hoop in de rangen bracht met zijn derde treffer van de avond. Boost werd niet van de wijs gebracht en scoorde in vier minuten drie keer. De kopjes gingen bij sommigen letterlijk hangen en er werd elkaar inzet en toewijding verweten… Koen toonde een beetje te veel inzet door met een harde trap langs achter te solliciteren voor rood. Gelukkig voor hem, en de ploeg, bleef het slechts bij geel. Meteen Koen zijn allereerste kaart in de zaal! Tien minuten voor tijd konden we de schade nog enigszins beperken. Eerst zorgde Jan met een snelle wedstrijdhervatting ervoor dat Bart de bal maar moest binnentikken. Drie minuten later kon Jan alleen op de keeper af geflankeerd door Koen. In een fractie van een seconde flitsten de beelden van Koen zijn talrijke missers uit de vorige partij voorbij. Toch besloot Jan om het nog maar eens te wagen, wat meteen Koen zijn doelpuntenrekening van dit seizoen opende. Hopelijk wordt dit een lopende rekening! Drie minuten voor affluiten was het Bart die kon milderen tot 10-6 en meteen de eindstand vastlegde. Guy blonk vandaag uit in secure tussenkomsten bij één tegen één situaties waarin hij zich telkens als een roekeloze tijger smeet. Een zelfde instelling op de lijn (en van zijn verdediging) had vandaag misschien enkele tegendoelpunten kunnen voorkomen. Het moet trouwens ook gezegd worden dat vandaag niemand een goede partij kon voorleggen. Hans had te veel afval in zijn spel, Geert-Jan en Jan zaten niet lekker in de wedstrijd, Vincent liet defensief meerdere steken vallen, ondanks zijn doelpunten kon Dom de ploeg niet op sleeptouw nemen, Koen nam defensief te vaak onnodige risico’s en had veel fouten nodig, Bart was soms te veel met de tegenstander bezig,…kortom niemand was echt goed vandaag!
Ondanks het feit dat de tegenstander gewoon sterker was, bleven we achter met een wrang gevoel. Sommige spelers waren te veel bezig met een match in de match te spelen, anderen lieten dan weer (soms) zichtbaar hun kop hangen, anderen probeerden de boel op gang te trekken en anderen zwegen gewoon wijselijk… Met een moeilijke verplaatsing naar Tielen ziet het er niet naar uit dat De Cupmaten dit jaar succesvol gaan zijn in de beker. Het zal dan ook een kwestie zijn van de hoofden even leeg te maken en met 100% inzet opnieuw compromisloos proberen te voetballen.
De Cupmaten– Boomerangs B (14-6)
Woensdag 27/10/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 5’ Steven Dom, 10’ Steven Dom, 10’ Geert-Jan Daemen, 13’ Steven Dom, 15’ Bart Van Gils, 16’ Jan Westhof, 23’ Geert-Jan Daemen, 26’ Vincent Van Dijck, 28’ Geert-Jan Daemen, 29’ Steven Dom, 43’ Hans De Decker, 44’ Vincent Van Dijck, 48’ Bart Van Gils, 49’ Bart Van Gils
Het was geen enkel probleem om acht gemotiveerde spelers op te trommelen voor wat onze tweede overwinning van het seizoen moest worden. Met de nodige consternatie ging onze blik heen en weer tussen de drie aanwezige bezoekers en de klok. Om 21.10u nog steeds geen wijziging in de situatie…tot er plots een ‘bus’ Boomerang spelers de zaal instoven… Jan kon een vreugdekreet niet onderdrukken. De extra tijd die onze bezoekers nodig hadden om zich om te kleden, werd nuttig besteed aan de opwarming. De 77-jarige scheidrechter Adri Willemsen demonstreerde even zijn nog zeer gave techniek en solliciteerde zo naar een aansluitingskaart bij De Cupmaten. Wegens het achterwege blijven van zijn explosiviteit bedankte hij vriendelijk voor ons voorstel. Gelukkig had Vincent vandaag wel de nodige explosiviteit meegebracht. Tijdens een rondje ‘balletje hoog houden’ knalde Vincent er loeihard op los, waarna bijna iedereen in zijn broek deed van het lachen en Vincent een enorm droge uitspraak deed: ‘ik denk dat ik toch maar eens naar het wc ga’ en hiermee de start van de wedstrijd weeral dreigde te missen.
De Cupmaten namen de wedstrijd vanaf het prille begin stevig in handen en dwongen een karrenvracht aan kansen af, die uiteindelijk zouden resulteren in 14 doelpunten. Guy vroeg uw verslaggever tussen pot en pint hoe hij alles kon onthouden om een verslag op te maken, wel Guy, veertien goals kan ik gewoonweg niet onthouden! Daarom beperk ik me tot de mooiste en/of meest frappante.
Nadat Dom al de twee eerste treffers voor zijn rekening had genomen besloot hij om aan de zijlijn een potje te gaan ‘pingelen’. Tussen drie tegenstanders kon hij uiteindelijk de bal via een stiftertje tot bij Geert-Jan brengen, die de bal na een korte stuit mooi op de volley nam en naast een verbouwereerde doelman plaatste. Meteen een mooie manier om zijn allereerste Cupmaten doelpunt aan te tekenen. Een minuut later kon Dom zijn dolle 10 minuten bekronen met een derde doelpunt. Guy was bijna letterlijk in slaap gesukkeld door onze blitse start, zodat hij zich grandioos verkeek op een niet al te gevaarlijk ogend shot dat door de benen van Jan uiteindelijk toch aan de verste paal in doel belande. Maar geen nood, twee minuten later hadden Bart en Jan de score aangedikt tot een wel heel comfortabel 6-1. Koen zag een mooie plaatsbal in extremis door de bezoekende doelman gekeerd. De Boomerangs B konden toch nog voor rust tweemaal tegen scoren, waarna Geert-Jan met zijn tweede doelpunt van de avond de 7-3 ruststand vastlegde. Een verdiende score op basis van het gebrachte spel.
Vaak laten we ons in een dergelijke situatie aan het begin van de tweede helft ‘ringeloren’. Vandaag kreeg de tegenstander hier zelfs de kans niet toe. Van bij de aftrap werd de bal mooi rondgespeeld en zonder dat de tegenstander het leer kon raken wist ook Vincent te scoren. Gelukkig, anders was zijn opwarming (letterlijk en figuurlijk) voor niks geweest. Tegen het half uur hadden Geert-Jan en Dom de score inmiddels aangedikt tot 10-3! De tien minuten die hierop volgden speelden De Cupmaten ondermaats en slikten we maar liefst drie tegendoelpunten. Niet toevallig keerde het spelpeil vijf minuten voor affluiten met de inbreng van Jan die vandaag besloten had om een Andres Iniesta imitatie te geven. Balvast, steeds aanspeelbaar en secure passen/assists rondstrooien. Al zegt hij het zelf, het was geen slechte imitatie. Alleen in het vervolg graag een beetje meer oog voor detail door voor de match een stuk of zes Bicky Burgers te eten om de lijkwitte huidskleur van onze Catalaanse vriend te benaderen! Hans pikte ook zijn goaltje mee en Vincent scoorde zijn vierde seizoenstreffer. Hij had meteen zijn totaal van vorig seizoen kunnen evenaren, maar een prachtige lob van Jan kon hij met zijn kale kruin net niet in doel deviëren. Achteraf merkte Hans droogjes en doodserieus op: ‘die kopbal van de Vincent, da schol dus echt geen haar hé…! De enige veldspeler die vandaag niet kon scoren was Koen. Na zijn voortreffelijke poging uit de eerste helft probeerde hijzelf en zijn ploegmakkers er alles aan te doen om ook Koen te laten juichen (wat ons toch enkele punten in het doelpuntensaldo heeft gekost). Ballen werden op een presenteerblaadje afgelegd, maar het wilde vandaag maar niet lukken voor Koen. Bart deed het in de slotminuten nog eens tweemaal voor, maar toen bleef er niet meer genoeg tijd over voor Koen om deze lessen in praktijk om te zetten.
De slechte tien minuten uit de tweede helft ten spijt, was dit een meer dan degelijke prestatie die ons het nodige vertrouwen moet geven om volgende wedstrijd ook drie punten in Weelde te gaan halen.
De Sjepap – De Cupmaten (12-4)
Woensdag 19/10/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Lenaerts Jaan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 18’ Bart Van Gils, 24’ Bart Van Gils, 26’ Vincent Van Dijck, 41’ Steven Dom
Gele kaarten: 24’ Bart Van Gils
Jan had na de wedstrijd van vorige week het scenario en dito wedstrijdverslag voor onze verplaatsing naar Weelde al voorspeld: 5 man, op voorsprong komen, een goede wedstrijd spelen, maar uiteindelijk kansloos verliezen. Op het moment dat hij zijn woorden uitsprak hadden we al minstens 7 spelers die dachten dat ze konden. Dinsdagavond bleek toch dat Jan een ware Nostradamus blijkt te zijn. Verontrustende sms berichtjes vlogen alle kanten op: drie man zeker, misschien vier, gaan we forfait geven?,… . Na een noodoproep van Jo konden we Jaan ondanks zijn verkoudheid toch overhalen om deze beschamende forfait af te wenden.
Voor de wedstrijd moest Jan lijdzaam toekijken hoe Racing Genk door Chelsea werd vernederd, niet meteen een gunstig voorteken voor onze wedstrijd. Omdat hij zich niet kiplekker voelde ging Jaan met de aanvoerdersband om de arm in doel staan. De vier veldspelers probeerden om zo compact mogelijk te verdedigen en hun energie niet al te veel te verkwisten. Na vijftien minuten moest Jaan al twee keer gaan ‘vissen’. Bart kon in twee tijden de aansluitingstreffer maken na een mooie assist van Jan (die had Bart nog tegoed van de vorige wedstrijd). Kort hierna liep de score helaas snel tot 4-1 op en geraakte de gemoederen van De Cupmaten verhit. Een zeer strikt fluitende arbiter hield alles zeer kort en duldde duidelijk geen tegenspraak. De Cupmaten met Bart en Jan op kop voelde zich benadeeld en waren meer met de tegenstander (zie klap ‘move’ Jan) en de scheidsrechter (zie gele kaart Bart) bezig dan met hun eigen spel. Tijdens de rust werden de kopjes leeggemaakt. Jaan ging als ware bemiddelaar met de scheidsrechter een discussie over zijn beslissingen aan. Het leverde duidelijk resultaat op want in de tweede helft draaiden moeilijke beslissingen aanzienlijk meer in ons voordeel uit. Jaan, USA is nog op zoek naar een topbemiddelaar in Afghanistan. Zie wel dat je op tijd terug bent voor onze komende wedstrijd!
De tweede helft begon goed met een frommel goal van Bart na hoekschop. De thuiskeeper was opvallend sterk op lage ballen. Hij ging sneller plat dan Paris Hilton in haar topjaren. “Even testen” moet Vincent gedacht hebben en met een ‘volle tip’ shot in de linkerbenedenhoek liet hij de doelman kansloos. Meteen 4-3 en de bijhorende twijfel bij de thuisploeg. Gedurende vijf minuten kon de wedstrijd alle kanten op. Na een ongelukkige time-out vlogen alle doelpogingen van De Sjepap plots op lullige wijze in doel (net niet afgeblokt, afgeweken, door de benen van een verdediger,…). Tien minuten voor het einde was de 8-3 stand dan ook een onrechtvaardige en pijnlijke tussenstand. De Cupmaten lieten het hoofd niet zakken en bleven mooi en verzorgd voetballen. Dom maakte met een sublieme beweging voor de doelman nog een mooie eerredder die zelfs bij de supporters van de thuisaanhang de handen op elkaar kreeg. We probeerden met man en macht om de dubbele cijfers te vermijden, maar het geluk had al een poos de kant van De Sjepap gekozen (getuige o.a. een enorme misser van Jan een halve meter voor leeg doel).
De meest gehoorde commentaren na de wedstrijd: “goed gespeeld”, “rustig balbezit en goede passen”, “geen enkele keer commentaar gegeven!!!”, “relatief weinig kansen weggegeven”, “goede mentaliteit”,… en toch was de eindstand 12-4. Maar één conclusie mogelijk: we staan in het klassement waar we op basis van onze wedstrijden verdienen te staan, maar toch een beetje onder ons potentieel! Als we de volgende wedstrijd tegen De Boomerangs B met een juiste mentaliteit aanvatten, dan kunnen we al meteen iets aan deze klassering doen!
De Cupmaten – KDS.Turnhout (4-3)
Donderdag 13/10/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Hans, De Decker Guy, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Koen, Lenaerts Jaan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’6 own goal, 14’ Bart Van Gils, 38’ Steven Dom, 41’ Steven Dom
Dat we vandaag onze eerste ‘driepunter’ zouden pakken, stond bij voorbaat vast. Enkel de manier waarop bleef het enige vraagteken voor de aftrap. Hans had zich al opgemaakt om te spelen tot een late aankomst van Jaan roet in het eten strooide. Plots waren we met een man te veel. Hans offerde zich op en verscheen in burgerkledij in de sporthal. Na een vijftal minuten opwarmen moest Geert-Jan noodgedwongen met een blessure naar de kant. Hans terug de kleedkamer in, en opnieuw op het wedstrijdblad!
Voor de wedstrijd werd er één minuut stilte gehouden voor de op 64-jarige leeftijd overleden scheidsrechter Mil Maes. Wij hebben in onze vorige seizoenen slechts enkele wedstrijden gespeeld met Mil als scheidsrechter. Hij zal ons bijblijven als een ‘no-nonsense’ arbiter met een grote gedrevenheid voor het vak. Tijdens deze minuut stilte werden we indirect opnieuw aan de auditieve beperkingen van onze tegenstander herinnerd.
Een opvallende wissel bij KDS.Turnhout was hun nieuwe doelman. Het was niet langer de jongen met het weelderige kapsel (genre Sideshow Bob), maar een doelman die met zijn uitstekende prestaties in menig ploeg niet zou misstaan. De eerste helft voetbalden De Cupmaten een resem kansen bij elkaar. Ofwel waren we voor doel niet scherp genoeg, ofwel was het de bezoekende doelman die ons het scoren wist te beletten. Na zes minuten kwamen we dan toch op voorsprong. Hans knalde een hoekshop richting doel, waarna deze afweek op de keeper en zo in doel verdween. Aangezien de bal door tussenkomst van de doelman van richting veranderde, werd het doelpunt door zowel de notulist als de verslaggever gecatalogeerd als owngoal. In de voetbalwet (zie website KBVB) is er ook geen definitie van een eigen doelpunt opgenomen. Indien we de goal toch aan Hans zouden toekennen, dan ging hij misschien zijn groene hoofdzweetband als talisman gaan beschouwen, en dat kunnen we onder geen beding toestaan! In de 14de minuut kon Bart eindelijk één van zijn talrijke kansen verzilveren en ons op een geruststellende 2-0 brengen. Heel de eerste helft werd er achterin werkelijk geen enkele kans weggegeven. Koen kon alle dreiging (met zijn ongetrimde wenkbrauwen) weg borstelen. Iedereen dacht ‘kat in bakkie’, behalve KDS. Turnhout…
In de eerste vijf minuten van de tweede helft slaagde de bezoekers erin om twee keer te scoren. Een eerste keer na dom balverlies van Jaan, een tweede keer met de nodige dosis geluk. De Cupmaten begonnen te twijfelen en van het rustige spel uit de eerste helft bleef niet veel meer over. Het ging van kwaad naar erger en in de 38ste minuut kon KDS.Turnhout via een vrije trap de 2-3 aantekenen. Gelukkig bracht Dom ons in dezelfde minuut weer langs zij via een mooi een-tweetje met Bart. Drie minuten later deden dezelfde protagonisten hetzelfde, waardoor er weer opgelucht kon worden ademgehaald bij de thuisploeg. Het is op dergelijke momenten dat onze goudzoeker Dom van euh… goudwaarde is (flauwe woordspeling). Vincent wist zich nog op te merken met een balcontrole via de rug à la Cristiano Ronaldo. Zolang het daarbij blijft en hij binnenkort niet komt opdagen met een Louis Vuitton zakje is het allemaal goed voor ons! In de slotfase ging Jan nog te nadrukkelijk op zoek naar een treffer. Een eerste shot ging voorlangs, bij een tweede moest hij altijd de bal inspelen bij de vrijstaande Bart (wat hij dus niet deed) en een laatste poging ketste via de binnenkant van de paal uit het doelvlak. Jaan speelde (op zijn foutje na) een dijk van een wedstrijd. Hij was zeer rustig en precies in het uitverdedigen en had niet zoveel werk met het aanvallende compartiment van de tegenstander. Voor Guy was het een rustige avond (maar dat mag ook wel eens een paar wedstrijden op een heel seizoen).
De nul is eindelijk van de tabellen, de manier waarop zullen we snel vergeten!
De Cupmaten – Hoek van Portugal (1-4)
Donderdag 29/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Hans, Westhof Jan, Dom Steven, Vajda Dierckx Davy, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, De Decker Koen
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Guy De Decker
Doelpunten: ’15 Steven Dom
Na 45 officiële Cupmaten wedstrijden moest Wim (onze coach/voorzitter/penningmeester/mentor/…) voor de eerste keer verstek geven. Guy kon ook niet meespelen waardoor Jan (in korte broek en in ware vogelverschrikker stijl: witte schoenen, blauwe kousen, zwarte broek, rode trui en gele handschoenen) tussen de palen mocht plaatsnemen. Met ploegen als Desportivo en Tugas in gedachte, keken we niet bepaald halsreikend uit naar de komst van Hoek van Portugal.
Van bij de aanvang van de wedstrijd werd er door De Cupmaten goed in blok verdedigd. De technische superioriteit van de tegenstander werd ons meteen duidelijk, maar dit leidde aanvankelijk niet tot groot gevaar. In balbezit bleven we in navolging van onze laatste wedstrijd ook weer rustig aan de bal en het gros van de passen kwam goed aan. De wedstrijd was perfect in evenwicht tot Jan zich moest gewonnen geven op een shot dat tussen de benen van een eigen verdediger nog van richting veranderde. ‘Even het evenwicht herstellen’ moet Dom gedacht hebben. Nog geen minuut na de openingstreffer bracht Geert-Jan de bal met een snelle intrap voor doel, waar de inlopende Dom de bal enig mooi op halve hoogte achter het steunbeen binnentikte. Tot aan de rust werd er zeer goed gevoetbald, waardoor de 1-1 dan ook meer dan terecht was. We gaven enkele halve kansen weg, maar konden er aan de overkant ook enkele claimen. Geert-Jan zorgde voor de nodige beweging voorin, samen met Dom. Koen en Hans hielden de boel achterin goed gesloten terwijl Davy en Bart telkens aanspeelbaar waren op de flanken en de bal goed in eigen rangen wisten te houden. Vincent speelde vandaag helaas een draak van een wedstrijd waarin werkelijk niets scheen te lukken, maar door het uitstekende ploegniveau viel dit in de eerste helft niet zo op.
Voor een nog steeds onverklaarbare reden konden we de lijn uit de eerste helft niet geheel doortrekken. Werden we dan toch mentaal overmoedig? Onze balvastheid verdween samen met de loopbewegingen voorin. We brachten vaak de bal te hoog op, waarna we bij balverlies telkens op een counter botste. In de 31ste minuut werd ons een dergelijke counter een eerste keer fataal. Voor onze talrijke supporters (die wel een beetje aan de rustige kant waren) die dit doelpunt misschien hadden gemist, zorgde Hoek van Portugal vijf minuten later voor een identieke herhaling. Een tegenstander met een dergelijk hoogstaande technische bagage kan je niet ongestraft in de numerieke meerderheid laten komen. De ballen verdwenen steeds van kortbij net onder/langs Jan door. Die kreeg het hier zo van op zijn zenuwen dat hij er meteen de kolder van in het hoofd kreeg en geregeld mee ten aanval trok. Zonder resultaat behalve misschien dat we hierdoor helemaal uit ons ‘ritme’ en normale spel werden gebracht. Uiteindelijk eindigde de match op 1-4, een resultaat waar we op voorhand misschien hadden voor getekend, maar gezien onze eerste helft toch redelijk hard aankwam.
De komende weken kunnen er eindelijk punten worden gepakt (KDS Turnhout, Boomerangs B,…). Dit mag echter niet de enige doelstelling zijn. We moeten dit trachten te realiseren met goed voetbal (zie wedstrijd tegen De Ster en de eerste helft Hoek van Portugal). Alleen op deze manier kunnen we op termijn een paar procentjes beter worden.
Reeks 4A van de Kempische Zaalvoetbalbond, hou jullie al maar klaar want De Cupmaten gaan op toerental geraken!
De Ster – De Cupmaten (10-5)
Woensdag 21/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Westhof Jan, Dom Steven, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’4 Davy Vajda Dierckx, ’7 Jan Westhof, ’16 Steven Dom, ’29 Hans De Decker, ’31 Davy Vajda Dierckx
3 wedstrijden: nul op negen en een doelpuntensaldo van -14! Gelukkig geven statistieken soms een vertekend beeld van de werkelijkheid (10-5 uitslag…). De Cupmaten konden maar aan net vijf spelers geraken voor de laatavondwedstrijd in Retie (22u)! Door enkele vakantiegangers en blessures ( Ballenbad Molenheide 1 – Koen 0) gaven we ons voor de wedstrijd niet veel kans tegen (ook maar) zes tegenstanders. Het wedstrijdverslag had evengoed voor de wedstrijd geschreven kunnen worden: we zouden op voorsprong komen en na ongeveer 20 minuten de fysieke veldslag verliezen.
In de vierde minuut was het Davy die ons op voorsprong kon schieten in onze mooie witte uittenue. Een minuut later volgde de ontnuchterende gelijkmaker. De Cupmaten speelde opvallend goed georganiseerd en lieten de bal vlot rondgaan. Er stonden vandaag vier balvaste veldspelers op het terrein die niet van plan waren om een technisch of fysiek ‘folieke’ te doen. Hierdoor werd er voor het eerst dit seizoen echt goed gevoetbald. Verdedigend werd er voor mekaar in de bres gesprongen en aanvallend was er opvallend veel beweging. Zo kon Jan met een mooie passeerbeweging langs de flank richting doel oprukken en de bal overhoeks via de paal binnenleggen. De tegenstander waande zich superieur en hun doelman probeerde op de aanvallende helft mee te voetballen. Jan probeerde de keeper met een lob van op de eigen helft te verschalken, maar zijn poging draaide een metertje te ver naar buiten. Wat Jan niet kon lukte Dom wel. Net voor de ‘halve maan’ wist hij met een prachtige lob de thuisdoelman het schaamrood op de wangen te bezorgen. Hierna hebben we hem niet meer over de helft zien komen… . Vier minuten voor rust moest Guy zich een tweede keer gewonnen geven na een kleine dekkingsfout. Net zoals de andere spelers speelde Guy een fantastische wedstrijd en wist hij ons met enkele mooie reflexen van een achterstand te behoeden. Tijdens de rust begon de fysieke vermoeidheid zich te manifesteren in rood aangelopen gezichten en massa’s zweet.
Vlak na rust haalde Hans vanuit een scherpe hoek snoeihard uit en maakte zo nog eens een heerlijk doelpunt dat ons op 2-4 bracht. Een minuut later de 3-4, en nog eens een minuut later kon Davy ons met een echte beauty (een zeer subtiele lob over de doelman van op een 3 meter afstand) opnieuw op een comfortabele 3-5 voorsprong brengen. Vanaf minuut 35 ging het voor de thuisploeg zeer snel. Enkele ‘lucky’ afgeweken ballen en ‘frommel’ goals deden ons de das om, alsmede de voorspelde fysieke vermoeidheid. In plaats van de verhoopte 20 minuten kon het toch 35 minuten worden volgehouden, helaas 15 te weinig! De energie ontbrak ons om voorin te blijven bewegen en ook het mee terugverdedigen werd steeds moeilijker. Jan zag een (op zijn been) afgeweken doelpoging vanuit zijn standpunt bijna nog in eigen doel verdwijnen en riep op het laatste moment (en vrij paniekerig) naar Guy: ‘pakkeuhhh’. Gelukkig schatte Guy de situatie goed in en liet hij de bal ijskoel over de kruising gaan.
Ondanks de uitslag was dit met grote voorsprong onze beste match in zeer lange tijd (als het al niet de beste ‘all-time’ was). Iedere veldspeler wist te scoren, trof de paal en liet één of meerdere mooie kansen onbenut. Indien Dame Fortuna onze kant had gekozen zat winst er zelfs in vandaag. Jammer dat we op het einde zo kapot zaten dat we Guy niet konden behouden voor de dubbele cijfers. Na een beresterke wedstrijd van Guy hadden we hem dat graag bespaard, helaas… . Volgende week tegen De hoek van Portugal dan maar proberen om onze eerste punten te pakken, en indien we verliezen graag met dezelfde inzet, mentaliteit en goede voetbal zoals in Retie!
De Cupmaten – Supraboys (3-8)
Donderdag 15/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Lenaerts Jaan, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Vajda Dierckx Davy, De Decker Koen
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’18 Vincent Van Dijck, ’28 Steven Dom, ’32 Steven Dom
Na de tegenvaller op de openingsspeeldag kwam met de Supraboys een haalbare tegenstander op bezoek in Turnhout. Na een gelijkspel en een nipte nederlaag vorig seizoen waren De Cupmaten er enorm op gebrand om een eerste overwinning tegen de Supraboys te behalen. Ter voorbereiding had Jan aan iedereen een DVD bezorgd van onze laatste thuismatch tegen deze tegenstander. Om de boel nog wat meer te stimuleren nam Joke de taak op zich om de wedstrijd opnieuw te filmen. Ditmaal met statief waardoor je nu geen pilletjes tegen zeeziekte moet innemen alvorens de DVD te starten. Gezien de score en wedstrijdverloop kan het wel nuttig zijn om andere pillen te nuttigen… De goals van Vincent en Dom zullen online komen, de goals van de tegenstander niet. We gaan geen promofilmpje van de Supraboys maken!
De opgenomen beelden spreken voor zich. Iedereen zal zijn fouten zonder veel moeite kunnen vaststellen. Daarom wordt er in deze korte bespreking enkel gefocust op de positieve dingen. In balbezit hervatte Guy telkens zeer snel het spel. Het was opmerkelijk hoe weinig balverlies er hierdoor werd geleden in vergelijking met een aantal voorgaande wedstrijden. Indien mogelijk opteerde Guy altijd (terecht) voor de korte bal. Om soms een snelle tegenaanval op te starten probeerde hij het met enkele goedgemikte lange ballen. Jaan en Koen hebben heel veel goede (en snel gespeelde) korte passen gegeven waardoor ze de vaart in het spel trachten te brengen. Jammer dat vooral de foutjes na een wedstrijd bijblijven want met name Koen speelde, na het herbekijken van de wedstrijd, een zeer degelijke match. Hans deed zijn bijnaam (Hansfranco Zola) geen eer aan door het gekende zolenwerk een beetje achterwege te laten. Dit kwam echter wel het spel ten goede (getuige hiervan waren enkele mooie balwisselingen). Ook Davy probeerde in zijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zo weinig mogelijk balverlies te lijden, en vanuit deze instelling offensief zijn steentje bij te dragen. Een binnentikkertje moet je Vincent niet voorschotelen want daar haalt hij zijn neus voor op. Hij scoort niet veel, maar als hij scoort zijn het wel altijd mooie doelpunten zoals zijn gekruist afstandsschot vandaag. Dom is altijd ons prijsbeest dat garant staat voor doelpunten (een eerste met dank aan de tegenstander, een tweede mooi binnengeplaatst na een snel genome hoekschop van Jan). Jan zat niet lekker in de wedstrijd maar probeerde dat te compenseren door vooraan veel te bewegen (zoals een kieken zonder kop).
De uitslag weerspiegelt niet de machtsverhouding tussen beide ploegen maar illustreert wel dat De Cupmaten allemaal ‘top’ moeten zijn om een wedstrijd te winnen tegen dit type tegenstander.
Tijdens de wedstrijd uit iedereen zijn ontgoocheling op een individuele manier (uiterst positief blijven, kopje zichtbaar laten hangen, realistisch zijn,…) maar na de wedstrijd moet altijd het collectief primeren. Van zodra de match gespeeld is kunnen we hier niets meer aan veranderen, wat niet uitsluit dat er nog mag/moet worden ‘nagekaart’.
Tegen De Ster zal volgende week de 0 op 9 echter lonken, maar dit mag en zal onze pret niet bederven! Na de wedstrijd was vooral Vincent (onder invloed van een paar Duvels) goed op dreef om zijn broodheer in deze wankele financiële tijden met hand en tand te verdedigen. Als hij met dezelfde gedrevenheid woensdag in Retie verschijnt, dan kan de nul misschien toch worden weggeveegd.
Arendonk – De Cupmaten (6-2)
Maandag 05/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Lenaerts Jaan, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan
Afvaller: Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’13 Steven Dom, ’42 Jan Westhof
Ondanks alle onzekerheden in het leven (een zomer de naam niet waardig, een Pukkelpop editie die meer weg had van een slechte Hollywood film dan van een super festival, Vincent die zijn volleybalschoenen heeft ingeruild voor een echt paar zaalvoetbalschoenen, Jan die in de volgende editie van het Guinness book of World records wordt opgenomen onder de bedenkelijke rubriek ‘snelste comeback aller tijden’, onze eigen witte uittenue, een nieuwe reeksindeling die ons dit seizoen maar liefst 26 wedstrijden voorschotelt,…) is er steevast één constante: begin september staan alle Cupmaten paraat voor een nieuw seizoen!
De Bemdhal in Arendonk heeft voor de meeste van ons wel een speciale herinnering: een eerste fuif, een eerste stagedive, een eerste keer zat, een eerste hamburger om 03u ’s nachts, een eerste lief,… een mooie plaats dus om ons seizoen op gang te schieten. De tegenstander was op papier haalbaar, maar dat moeten zij ook van ons hebben gedacht. Aangezien Davy maar van twee uur slaap had genoten, besloot hij maar om de eerste afvaller van het seizoen te worden.
In de eerste minuten werd de wedstrijd gedomineerd door De Cupmaten. Vincent trof met een heerlijke kopbal onfortuinlijk de lat, een doorgebroken Dom werd foutief door de laatste man van Arendonk onderuit gehaald (wat echter geen kaart opleverde waarmee de scheidrechter meteen de toon zette voor een wedstrijd die bol stond van (te) fysieke duels die zaalvoetbal onwaardig zijn).
Zoals zo vaak tijdens de afgelopen seizoenen liepen De Cupmaten op een counter en meteen ook achter de feiten aan. Gelukkig bracht Dom (met zijn 60ste doelpunt in 40 wedstrijden) een minuut later de score weer in evenwicht. Op dit moment, waarop we werden geacht om onze stempel op de wedstrijd te drukken, liep alles fout. Voorin was er onvoldoende beweging om de stugge thuisverdediging uit verband te spelen (om nog maar te zwijgen van de karrenvracht slechte passes) en achterin kwamen we te gemakkelijk in numerieke minderheid terecht door niet consequent doorverdedigen van de hele ploeg. Guy deed nog enkele verdienstelijke reddingen maar kon niet verhelpen dat we met een 3-1 stand moesten gaan rusten.
Tijdens de rust werd er gehamerd om zeker geen doelpunten meer te slikken en vanuit deze instelling proberen om het onze tegenstander nog moeilijk te maken. In de 26ste minuut was de 4-1 al een feit! Hans en Jaan kregen de ploeg in verdedigend opzicht niet op de rails en stonden vaak te dweilen met de kraan open, terwijl het ons vooraan nog steeds ontbrak aan creativiteit en balvastheid. Toen de zeldzame kansen ook nog eens verkwanseld werden wisten we dat er op de openingsspeeldag niet veel te rapen viel. Jaan bracht Hans mooi alleen voor doel, maar die miste de koelbloedigheid waarmee hij in ons eerste seizoen toch 15 doelpunten wist te scoren. Bij een 5-1 stand wist Jan nog tegen te scoren met een afstandsshot uit de halve draai (na een reeks van erbarmelijk slechte afstandsschoten). In de slotminuten (waarin er meer tegen scheenbenen dan tegen een bal werd getrapt) lukte Arendonk een zesde treffer.
Na het eindsignaal heerste de teleurstelling van de gemiste kans tegen deze haalbare tegenstander. Aanvallend brachten we te weinig. Dom en Bart probeerde vaak via de individuele actie de opening te forceren, maar met weinig resultaat. De bal kon niet in de ploeg worden gehouden mede door een schandalig aantal verkeerde passes. Onze verdediging blijft echter ons pijnpunt. En de verdediging zijn niet enkel de doelman en laatste man maar dat is heel de ploeg! Vandaar het experiment om in onze volgende wedstrijd tegen de Supraboys uit te pakken met een heuse zoneverdediging. Voor de wedstrijd zal deze tactiek uit de doeken worden gedaan. Inspiratie is er te vinden in het beeldmateriaal van onze vorige wedstrijd tegen Supraboys waarin Jan, Dom en Koen +/- 10 minuten overeind bleven tegen 4 aanvallers.
Geert-Jan maakte vandaag zijn officiële debuut bij De Cupmaten; een debuut dat niet uitblonk in extreme hoogtes en laagtes. Mits enkele wedstrijden en het beter op elkaar ingespeeld geraken is hij zeker een goede aanwinst voor de ploeg (wat hij naast het veld trouwens al zeker is, en dat is toch al 80% van De Cupmaten essentie)!
KDS. Turnhout – De Cupmaten (4-8)
Woensdag 14/03/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Koen De Decker, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Guy De Decker
Doelpunten: 16’ Bart Van Gils, 18’ Steven Dom, 22’ Davy Vajda Dierckx, 24’ Steven Dom, 30’ Steven Dom, 37’ Steven Dom, 46’ Hans De Decker, 47’ Steven Dom
Uw verslaggever van dienst moest wegens interland verplichtingen op het werk verstek geven voor deze wedstrijd. Van horen zeggen: Wim sukkelde met diarree na een broodje slechte kip curry, drie punten binnen, op achterstand gekomen, Vincent tegen wil en dank in het doel, Davy zijn bril stuk getrapt (hadden we dat eerder geweten dan hadden we hem beter een cadeaubon van Pearl bezorgd), Dom maar liefst vijf doelpunten en Bart het 100ste doelpunt van het seizoen -> TRAKTEREN!
De Cupmaten – Biljart Palace (13-3)
Donderdag 08/03/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, Daemen Jan, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Westhof Jan, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Bieke Goris
Doelpunten: 9’ own-goal, 11’ Bart Van Gils, 18’ Geert-Jan Daemen, 21’ Bart Van Gils, 26’ Steven Dom, 30’ Jan Westhof, 33’ Geert-Jan Daemen, 35’ Steven Dom, 40’ Steven Dom, 41’ Bart Van Gils, 47’ Steven Dom, 49’ Davy Vajda Dierckx, 50’ Jan Westhof
Gele kaarten: 24’ Bart Van Gils
Na de smadelijke nederlaag tegen de voorlaatste enkele weken geleden, konden we het ons niet veroorloven om deze match tegen de laagst geklasseerde ploeg al te licht op te vatten. Koen, Vincent en Guy hadden de nodige euro’s veil voor een avondje lachen met Alex Agnew. Toch konden we een volledig team op het wedstrijdblad invullen. Hans kwam speciaal vroeger terug van Batibouw en Davy nam enkele overuren op. Dit toont aan dat onze kern goed gestoffeerd is met gemotiveerde spelers.
Joke zou vandaag in afwezigheid van Wim de notulen in het beruchte zwarte boekje verzorgen, en ze zou het geweten hebben! Bieke schoof gezellig mee aan op de bank als “afgevaardigde van de dag”. De Cupmaten trokken van bij de aftrap massaal in de aanval in jacht op een openingsdoelpunt en dito rustige avond. Na twee minuten konden we vooraan niet besluiten en bijgevolg lieten we de tegenstander profiteren van een drie tegen één situatie, die ze knap konden afronden. Meteen een opdoffer van jewelste maar dit leidde niet meteen tot paniek. Pas na negen minuten konden we langszij klimmen. Geert-Jan zag geen oplossing bij een hoekschop en schoot de bal dan maar richting doel. Via een tegenstander werd de bal in doel afgeweken. Joke twijfelde of ze dit al dan niet als een own-goal diende te noteren. Geert-Jan zijn broer was echter categoriek: own-goal! Een minuut later was er helaas weinig twijfel: 1-2! Weer een minuut later bracht Bart ons opnieuw op gelijke hoogte en gaf meteen het startschot voor een dolgekke avond. Eerst zorgde Geert-Jan voor een treffer die zelfs zijn broer moest erkennen. Daarna zorgde Bart met een tweede van de avond voor de kleine voorsprong. In een duel dat al over de schreef ging vielen Bart en zijn tegenstander op de grond. Bart viel als eerste en in een poging om te verhinderen dat zijn tegenstander op hem zou vallen, plaatste hij zijn hand op een nogal onstrategische plaats. De tegenstander veerde recht en verkocht Bart een halve muilpeer. De poppen gingen aan het dansen en zonder het doortatstend en kordaat optreden van de scheidsrechter had deze avond ontaard in een boksmatch voor beginners. Zowel Bart als de tegenstander kwamen zeer goed weg met geel.
De rust kon gelukkig snel weerkeren en we konden de break halen met een 4-2 voorsprong. Tijdens de wedstrijd werden al de nodige grappen gemaakt over Bart zijn optreden (zijn balgevoel is vandaag niet slecht,…). De tweede helft was nog maar amper begonnen of ook Dom had zijn goaltje meegepikt. De tweede helft speelden we de tegenstander van het veld en scoorden we aan de lopende band. Er vielen onnoemelijk veel gaten waardoor we met één goede pas steeds een doelrijpe kans konden creëren. Zelfs Jan kon na vijf wedstrijden zonder doelpunt eindelijk nog eens tot scoren komen. Guy had zeer weinig werk en kon zich nauwelijks onderscheiden vandaag. Hans liet zich opmerken met enkele sterke passen richting aanval en een goede communicatie achterin, Davy door zijn teamspel en Vincent door zijn werklust. Joke kreeg zowat een kramp van alle doelpuntenmakers bij te houden. Ook hoorden we ze enkele keren tot op het veld vloeken om de juiste minuut te noteren waarin er telkens gejuicht werd. En dan hebben we haar nog gespaard door op zijn minst 15 opgelegde kansen de nek om te wringen.
In de kleedkamer kwam Hans op de proppen met een nieuwe bijnaam voor Bart: Barry Paashaas! De hele avond (en week) hebben we ons met de nodige zinspelingen kunnen vermaken (zie o.a. poll op website). Misschien hebben we zelfs meer gelachen dan onze collega’s bij Alex Agnew, en vooral goedkoper! De Cupmaten: voetbal, bier en lachen…wat een heerlijke combinatie!
De Cupmaten – De Ster (6-10)
Donderdag 23/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Van Dijck Vincent, Hans De Decker, Westhof Jan, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 19’ Bart Van Gils, 21’ Davy Vajda Dierckx, 39’ Steven Dom, 42’ Hans De Decker, 43’ Davy Vajda Dierckx, 46’ Davy Vajda Dierckx
In het begin van het seizoen werd er met 10-5 verloren van De Ster, die nog steeds overtuigend op de derde plaats staan. In deze eerdere confrontatie waren we lange tijd minstens de evenknie maar gingen we zonder wisselspelers finaal fysiek ten onder. In de heenmatch moest Koen in extremis geblesseerd forfait geven, vandaag besloot hij zich op te offeren als afvaller van dienst. En er waren nog meer parallelen te trekken met de heenwedstrijd. Zo kon Guy in Retie terugkijken op een goede, strakke partij! Vandaag stond hij ook heel strak, misschien zelfs een beetje te… . De nieuw aangekochte keepersbroek is eigenlijk bedoeld voor dertienjarige spelertjes… Het sierde Guy dat hij zich er toch nog kon inwurmen, maar bij iedere bruuske beweging die hij maakte stonden de lachspieren bij de rest van de ploeg standaard op stand-by. Gelukkig hebben we geen brol gekocht en hield Guy zijn nieuwe broek toch stand.
De talrijke supporters (Jan Daemen, broer Geert-Jan, Charlotte, Bieke, Janneke) zagen hoe De Cupmaten in de eerste 18 minuten de wet van de sterksten moesten ondergaan. Koen zijn afwezigheid deed ons achteraan heel veel pijn. Hans deed zijn best maar kon het zwalpende schip niet terug op juiste koers brengen. Als Hans zich liet vervangen ontstond er letterlijk een vacuüm achterin. De Ster profieteerde optimaal van onze besluitloosheid en kon zonder al te veel moeite uitlopen tot een pijnlijke 0-5 voorsprong. Gelukkig kon Bart na 19 minuten milderen. Twee minuten later wist Davy vanuit een uitzichtloze positie toch de bal tussen de doelman en de paal te ‘frommelen’. Met nog een zesde tegentreffer voor de rust werden we toch een beetje in ons hemd gezet.
Gelukkig besloten we om niet voor de ‘Full Monty’ te gaan en er toch nog een lap op te geven (helaas hadden we eerst nog drie tegendoelpunten nodig voor we dit besluit namen…). Na de negende tegentreffer dribbelde Dom zich bij het fluitsignaal met een heerlijke solo slim actie voorbij drie aan de grond genagelde ‘Sterren’ om vervolgens met een opwippertje de doelman te verschalken. Een paar minuten later kon Hans zijn scorende curve stijgende houden met een harde schuine trap vanop de flank. Onze meest regelmatige speler van de afgelopen weken (Vincent) had het vandaag moeilijk met het hoge tempo en kon tot ieders verbazing niet scoren vandaag, hoewel hij een goede rating van 1/3 had uitstaan bij Ladbrokes. Nu maar hopen dat er volgende week niet te veel mensen verhaal komen halen voor het geleden verlies… Jan kon ook niet echt terugblikken op een degelijke partij. Hij slaagde er in één minuut in om tot drie maal toe de bal pardoes in de voeten van een tegenstander te spelen. Gelukkig kon hij tot driemaal toe (en tot jolijt van de supporters) zijn foutje rechtzetten, maar na de derde keer had hij er genoeg van en besloot hij zich te laten vervangen. Voor Geert-Jan was het vandaag ook geen ‘walk in the park’. Hij nam vandaag de ondankbare taak op zich om vooraan als enig speerpunt te fungeren. Gelukkig slaagde hij er toch in om een groot aantal keren een lange inworp van Guy te controleren en respectievelijk de bal goed bij te houden en vervolgens in te spelen. Met nog twee extra doelpunten in de slotfase (waarvan één mooi opwippertje) wist Davy zich terecht tot MOTM te kronen.
Na een betere tweede helft konden we de schade toch nog enigszins beperken. Toch werd het pijnlijk dat er nog een grote kloof is met de betere ploegen. De Ster kon gewoon bogen op een veel betere fysiek (wat tot uiting kwam in de steeds oprukkende flanken). Ook was hun spelsysteem simpel in zijn eenvoud: van achteruit goed inspelen op de targetman en vervolgens lopen, bal meekrijgen en scoren. We werden er een aantal keren gewoon veel te gemakkelijk afgelopen. Gelukkig had iedereen na de wedstrijd nog een beetje energie over om naar de Ludwig te lopen. Prioriteiten stellen heet dat!
Boomerangs B – De Cupmaten (5-3)
Donderdag 08/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Hans De Decker, Jan Westhof
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 3’ Vincent Van Dijck, 22’ Steven Dom, 37’ Hans De Decker
Afgaande op Jan zijn uitgebreide statistieken zouden we vandaag opnieuw drie punten moeten bijschrijven. Van alle ploegen die we ooit partij gaven, liggen de Boomerangs B ons het best: slechts één verliespartij en een gemiddelde doelpuntensaldo van +8,5. Toch waren de voortekenen voor de aftrap niet meteen gunstig te noemen. De Boomerangs B konden beroep doen op de diensten van drie spelers die er meestal niet bij zijn. Zelf kwamen we op een paar fronten verzwakt aan de aftrap. We konden slechts beschikken over zes spelers waarvan er één dan nog eens de vloer probeerde te dweilen met zijn uitpuilende longen. Na lang wachten konden we eindelijk ook onze nieuwe sokken aantrekken. Omdat deze recht uit de verpakking kwamen, zorgden ze voor een oncomfortabel schuivend gevoel. Om dit op te lossen trokken we dan maar de nieuwe sokken over onze gewone sokken, wat een uiterst hoog ‘Steve Urkel’ gehalte opleverde.
Om zijn goede prestaties van de afgelopen weken extra in de verf te zetten, werd Vincent gebombardeerd tot kapitein. Deze extra ‘verantwoordelijkheid’ beviel hem blijkbaar want na drie minuten trapte hij ons met een kenmerkend shot op voorsprong. Voor de verslaggever wordt het ook elke week makkelijker: Copy-Paste (en dat al vier weken op rij)! Na onze voorsprong moesten we massaal terugplooien om de snelle en beweegelijke aanvallers van de tegenstander af te stoppen. Guy moest enkele keren uitpakken met een goede reddinng maar was na een kwartier kansloos toen een prachtig shot in de winkelhaak verdween. Enkele minuten laten kreeg een ogenschijnlijk ongevaarlijke afstandpoging last van de vallende ziekte om vervolgens in de winkelhaak te verdwijnen.
De hierop volgende minuten bleven we ‘de mindere’ ploeg. Vanuit een georganiseerde verdediging (met hoofdrol voor de De Decker broertjes) slaagden we er maar matig in om vooraan voor het nodige gevaar te zorgen. Jan speelde een corner perfect in op Dom die niet twijfelde en voor de gelijkmaker zorgde. Onze supporters (Bieke, Bart, Janneke en Sylvain) zagen dat we een zeer lastige avond tegemoet zouden gaan, ondanks de 2-2 ruststand.
Meteen na de spelhervatting keken we opnieuw tegen een achterstand aan. Vooraan bleef het moeilijk om openingen te vinden. Jan probeerde het een paar keren met een afstandshot. Zijn beste poging ging maar drie meter naast… als hij doelpunten kon scoren met zijn bacteriën, dan hadden we vandaag met een monsterscore gewonnen. Na een nieuwe tegentreffer kon Hans (die na nieuwjaar ook steeds gemakkelijker de weg naar het doel weet te vinden) ons meteen terug in de wedstrijd houden. Op dit moment gingen de Boomerangs B vooral op elkaar en de scheidsrechter vitten. Een bankzitter slaagde er zelfs in om geel geboekt te worden! Met vele kleine overtredingen (die tot enkele gele kaarten leidden) probeerde de tegenstander ons het spelen te beletten. Helaas slaagden ze ook in hun opzet. Na een late tegentreffer werd ons lot definitief bezegeld.
Ondanks de goede wil konden we vandaag ons gebruikelijke niveau niet benaderen. De teleurstelling was achteraf dan ook bijzonder groot. Het is dan ook maar een schrale troost dat sponsor Sylvain het geen slechte match vond. Volgens hem hadden we geprobeerd te voetballen zonder al te veel ‘gedribbel’, keepte Guy niet slecht en had Vincent iets heel raars gegeten gezien zijn metamorfose. Dat laatste kan kloppen want Vince slaagde erin om voor en tweemaal na de wedstrijd zich even terug te trekken op het wc. Zijn verklaring aan de toog: ‘ja mannen, ik denk dat ik iets heb losgelopen…’ en zo kreeg deze avond toch nog een positieve afsluiter Cupmaten style!
De Cupmaten - Boost (6-5)
Donderdag 02/02/2012
ZVC De Cupmaten: Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Daemen Jan, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Hans De Decker, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 14’ Koen De Decker, 20’ Hans De Decker, 23’ Jan Daemen, 35’ Geert-Jan Daemen, 45’ Vincent Van Dijck, 47’ Steven Dom
Nu de wedstrijden tegen de top twee achter ons lagen, konden we ons vanaf nu volledig focussen op het pakken van punten. Hiertoe kregen we vandaag tegen Boost meteen een mooie gelegenheid. Het begrip survival of the fittest was bij ons vandaag letterlijk van toepassing. Van de negen aanwezige spelers was Jan W. de minst fitte (ten gevolge van een hardnekkige verkoudheid) en besloot dan maar om de afvaller van dienst te zijn. Bart, die nog sukkelde met een blessure, kwam onze ploeg vandaag aanmoedigen. Hierdoor deden we meteen een gooi naar het wereldrecord ‘het meeste aantal volwassenen op een Zweedse bank’.
Al van in de eerste minuten werd het duidelijk dat het een zeer spannende wedstrijd zou gaan worden. We konden de bal goed in de ploeg houden en ook defensief stonden we sterk. Toch kwamen we na zes minuten op achterstand. Na een mooie loopactie van de beide flankaanvallers moest Jan kortstondig in de achtervolging gaan. De aanvaller genoot van de meter herwonnen vrijheid en vierde dit met een strakke bal voorbij Guy. Ondanks deze opdoffer bleven we toch de aanvallende oplossing zoeken. Het was vooral Davy die met korte en preciese afleggers vaart in ons spel wist te brengen. Koen had voor de wedstrijd beloofd om een eventueel doelpunt te vieren met één of ander mongool dansje van één of ander mongool liedje. En aangezien De Cupmaten wel eens graag lachen, werd de bal een aantal keren zonder veel nadenken op Koen afgelegd. Op één van deze ballen twijfelde Koen niet en haalde hij snoeihard uit. De bal verdween tot éénieders verbazing mooi in de linkerbenedenhoek. Het beloofde vreugdedansje bleek maar een heel mager beestje (eentje met de staart tussen de benen). Misschien ook een verklaring waarom dit meteen de laatste aflegger voor Koen was! Hans werd achterin in een één tegen één situatie op een ongelukkige manier afgetroefd door de tegenstander, die beheerst voor de 1-2 zorgde. Lang heeft Hans niet moeten piekeren. Bij een corner werd de bal langs de zijlijn op hem ingespeeld en in navolging van zijn grote broer zorgde hij met een droge knal voor een mooi doelpunt. Dit zette meteen de toon voor ons om even door te duwen. Via een driedubbele één-twee werd Dom op de rechterflank afgezonderd. Hij behield het overzicht en zette de bal strak voor naar Jan, die zijn eerste doelpunt ooit voor De Cupmaten maar moest binnentikken. Een zeer mooi doelpunt waarin alle spelers een voet hadden. Guy pakte in de eerste helft uit met enkele sobere maar degelijke reddingen die onze verdediging toch een gerust gevoel wisten te geven.
Dom wist bij de aftrap van de tweede helft zowat op zijn ééntje de gehele Boost verdediging op te rollen. Jammer dat hij oog in oog met de bezoekende doelman alsnog faalde, want zijn actie verdiende beter! De tegenstander begon door deze guerilla actie van Dom zichtbaar zenuwachtig te worden. Na tien minuten in de tweede helft zorgde Geert-Jan met een strakke plaatsbal voor de geruststellende 4-2 voorsprong. Guy kon nog enkele succesvolle interventies op zijn konto schrijven. Tien minuten voor affluiten moesten we de aansluitingstreffer toestaan. Op zich geen probleem maar deze werd al een minuut later gevolgd door de gelijkmaker. Op een corner ging Guy in de fout en verdween de bal te gemakkelijk in doel. Deze verdedigende flater hadden we uitsluitend aan ons zelf te danken. Op iedere corner kon de tegenstander ongedekt inlopen en bijgevolg voor gevaar zorgen. Deze verdedigende lancune leidde ei zo na tot een achterstand. Met nog vijf minuten op de klok kon de wedstrijd alle kanten opgaan. Gelukkig was er onze man in vorm Vincent om ons op rozen te schieten. Zonder nadenken buffelde hij het leer in zijn ondertussen gekende stijl in doel. Twee minuten later nam Dom alle twijfels weg. Een late tegentreffer zorgde nog voor een paar bange minuten. De ontlading na het laatste fluitsignaal was dan ook enorm! Dit was een leuke, spannende wedstrijd met een super ontknoping die zeer mooi illustreerde dat onze ploeg op voetbalgebied een grote vooruitgang heeft geboekt. Ook leuk om te zien dat op uitzondering van Davy elke veldspeler wist te scoren!
Montana – De Cupmaten (7-2)
Maandag 23/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Steven Dom, 6’ Vincent Van Dijck
Op maandag voetballen is nooit leuk! Het weekend zit nog in de benen, na de match zijn er maar weinig spelers die nog een derde helft willen spelen,… . Om dan net op ‘blue monday’ tegen Montana te moeten uitkomen, het kan haast niet ironischer. De vorige ontmoeting stond bol van de tumultueuze incidenten die nog na de wedstrijd een staartje kreeg toen bleek dat de tegenstander onze vernieuwde website verwarde met deze van de De Standaard. Gelukkig werd de angel er door de scheidsrechter voor de wedstrijd vakkundig uitgehaald door een menselijke benadering van de wedstrijd/spelers. Een heuse verademing en jammer genoeg één van de zeldzame uitzonderingen tussen de vele mannen in zwart!
Montana nam het heft meteen in handen en bivakeerde zowat op onze helft. Door geconcentreerd en compact te verdedigen konden we ervoor zorgen dat we niet meteen overrompeld werden. Elk bezoekend shot werd onmiddellijk en succesvol afgeblokt. Het werd ons snel duidelijk dat Montana de infiltratiekracht miste van hun laatste man die ons vorige keer aan flarden speelde en nu (gelukkig voor ons) niet van de partij was. Pas in de vierde minuut konden we de imposante doelman van Montana een eerste keer bedreigen. De daaropvolgende corner kon Jan de bal tussen twee verdedigers door tot bij Dom brengen die ‘zijne kameel opnieuw van water kon voorzien’. Tegen de gang van het spel in stonden we zowaar op voorsprong (net zoals in de heenwedstrijd was gebeurd).
Lang konden we niet van onze voorsprong genieten want nog geen minuut na de openingstreffer stonden we (na slap verdedigen van enkele jongens die net het veld op waren gekomen) al in het krijt. Ons antwoord liet niet lang op zich wachten. Vincent twijfelde een minuut na de achterstand niet om vanop ruime afstand zijn kans te gaan. Tot ieders verbazing ging deze bal gewoon binnen. Twee kansen, twee doelpunten, efficiënter kan gewoon niet. Na deze onverhoopte gelijkmaker lieten we zelfs tot tweemaal toe de kans liggen om opnieuw uit te lopen. Zowel Dom als Geert-Jan misten alleen voor doel de broodnodige koelbloedigheid. Na enkele mindere minuten van De Cupmaten kon Montana iets te gemakkelijk uitlopen tot 5-2.
In de tweede helft nam Montana, mede door de voorsprong, de voet toch een beetje van het gaspedaal. Guy stond weer goed te keepen en ontnam de tegenstander hierdoor een beetje de ‘drang naar voren’. Ons fel bekritiseerd en omstreden wedstrijdverslag uit de heenronde had duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Montana deed er alles aan om de wedstrijd in een sfeer van fair play te laten doorgaan. Het was dan ook een pijnlijke vaststelling dat bijna alle overtredingen werden begaan door onze spelers en vaak het gevolg waren van een te gretige instelling. We konden in de tweede helft gelijke trend houden met Montana maar Vincent was iets te enthusiast op een corner van de tegenstander en schoot de bal voorbij een verbouwereerde Guy! In de ‘dying seconds’ van de wedstrijd kwam Koen net een teen te kort om de zware 7-2 eindstand alsnog te voorkomen. Al bij al toch geen slechte wedstrijd tegen de toekomstige kampioen die zich nu ook als een waardig kampioen toonde!
De Cupmaten – Arendonk (5-10)
Donderdag 19/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Guy, Daemen Geert-Jan, Van Dijck Vincent, Daemen Jan, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: / - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 12’ Vincent Van Dijck, 35’ Geert-Jan Daemen, 45’ Geert-Jan Daemen, 47’ Hans De Decker, 50’ Geert-Jan Daemen
Als bij wonder gaven er toch nog acht Cupmaten present voor de wedstrijd tegen Arendonk. De tol had aanzienlijk groter kunnen zijn gezien de 120 koude en kille Standard-Lierse minuten van de dag voordien. Na de goede jaarstart was er een gezonde dosis vertrouwen aanwezig voor de match tegen Arendonk (die maar over één wisselspeler konden beschikken). Na de heenmatch leek ons deze tegenstander haalbaar maar nu de competitie al een eind verder is gevorderd, weten we inmiddels beter.
Al na twee minuten stonden we meteen in het krijt. Arendonk liet ons aanvallend rustig opbouwen tot net over de middenhelft. Hierna hadden we het moeilijk om de bal goed rond te spelen. Balverlies leed steevast tot een vlijmscherpe counter. Na 11 minuten moest Guy zich al voor de derde keer gewonnen geven. Het was duidelijk dat we Koen achteraan misten om de boel een beetje te sturen. Hans streed met een groot hart en Jan D. zal daags nadien precies weten waar al zijn spieren nog liggen. Nadat Vincent zichzelf vorige week buitenspel zette, was hij er vandaag extra op gebrand om een knalprestatie af te leveren. Hij wisselde goede loopacties af met een rustige en beheerste passing en probeerde ook verdedigend de extra inspanningen te brengen die van een flankspeler worden verwacht. Toen de bal uit de kluts voor zijn voet viel, aarzelde hij geen seconde om het leer tegen de touwen te jagen. Meteen al zijn zevende seizoenstreffer! Na deze “aansluitingstreffer” konden we een lange tijd gelijke tred houden met Arendonk. Hierna werden we steevast op de counter gepakt (veel te veel volk voor de bal bij ons) en moesten we met een zware 1-6 tussenstand gaan rusten.
Daar waar we in de eerste helft net iets te vaak de opening wilden forceren, hielden we in de tweede ‘time’ de bal beter in de ploeg. Dit rustig rondspelen leverede ons ook enkele mooie kansen op. Het was Geert-Jan die een mooie actie kon afronden en voor de 2-7 zorgde. De tegenstander was vandaag duidelijk een klasse te sterk maar toch was het een beetje frustrerend om te zien hoe sommige ballen nogal ‘lucky’ konden binnenrollen.Ondanks de hoge eindstand viel Guy vandaag niets te verwijten. Op een bal die duidelijk zichtbaar naast zou rollen ging hij (voor het eerst in bijna drie seizoenen) languit plat! Jan W. kon vanop de bank zijn vreugde maar amper onderdrukken over dit heugelijke feit dat zich nog enkele malen heeft herhaald naar het einde van deze wedstrijd toe. Barry was vandaag niet in zijn gewone doen. Misschien had hij toch maar niet zijn eigen potje moeten koken voor de wedstrijd!
Geert-Jan zorgde vandaag voor zijn eerste hattrick en toonde zich een opportunistische killer! Sommige spelers zijn tweevoetig, andere hebben minstens één goed been en andere voetballen zonder been zoals Jan W. mooi demonstreerde toen hij een mooie aanval vakkundig om zeep hielp. Laatste vaststelling: onze topscorer Dom stond (weeral) droog. Een gevoel dat zeker moet hebben geknaagd aangezien hij deze droge lijn tot na de wedstrijd doortrok en na één schamel pintje al huiswaarts keerde.
Supraboys – De Cupmaten (2-3)
Woensdag 11/01/2012
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy, Daemen Jan, Van Gils Bart, Hans De Decker
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 12’ Davy Vajda Dierckx, 21’ Bart Van Gils, 31’ Jan Westhof
Voor de eerste wedstrijd van 2012 (en meteen ook van de terugronde) hing er de nodige elektriciteit in de lucht. Voor de aftrap moest er meteen een moeilijke knoop worden doorgehakt. Negen gemotiveerde spelers waren present terwijl het wedstrijdblad er maar slechts acht toelaat. Niemand voelde zich geroepen om vrijwillig aan de kant te blijven (nogmaals, iedereen echt SUPER gemotiveerd!) en daarom moest er een ‘systeem’ in het leven worden geroepen. 11/01/12 zal een zwarte dag voor de uitgeverij van de ‘Van Dale’ blijven. Meteen moest een herdruk de wereld in worden gestuurd met als verklaring voor het woord ironie ‘Vincent Van Dijck’. ”Ironie (synoniem een Vince The Princeke doen) is een bepaald systeem invoeren om vervolgens genadeloos het slachtoffer van datzelfde systeem te worden. Verklaring: een onschuldige clubafgevaardigde schrijft een nummer op, vervolgens kiezen alle spelers één nummer, hij die het nummer corresponderend met dit van de clubafgevaardigde heeft gekozen, valt genadeloos af”. Vincent, die aan een puik seizoen bezig is, heeft als voordeel dat hij nu van een vrijstelling geniet en de resterende wedstrijden met zekerheid kan spelen.
Tegen de Supraboys werd in het verleden nog nooit gewonnen. Een gelijkspel en een nipte nederlaag gaven ons wel het nodige geloof om voluit voor de overwinning te gaan. We hadden na 45 seconden wel een sublieme redding van Jan D. nodig om ons van een achterstand te behouden. Met een ultieme reactie wist hij een afstandschot nog uit zijn doel te ranselen. Meteen toonde hij zich een waardige vervanger voor Guy, die door werkverplichtingen niet tijdig in keepersplunje kon verschijnen, maar er toch een overuur voor over had om ons te komen aanmoedigen. De openingsfase verliep vrij rommelig langs beide kanten. Er werd goed gegroepeerd verdedigd waardoor er weinig ruimte voor de aanvallers lag. Het was opnieuw Davy die ons met zijn typerende grondschuiver op voorsporng kon brengen, al leek het even dat hij de bal iets te ver voor zich had uitgeduwd. Twee minuten later kregen Supraboys een vrije trap na een overtreding van Dom. De bal werd hard langs de muur in de ‘hoek van de keeper’ getrapt. Jan D. ging niet helemaal vrijuit, maar langs de andere kant was de bal ook heerlijk precies getrapt.
Op de bank ging Dom nietsontziend te keer met enkele ‘Mexicano boerkes’. Bart kon de bezwerende geuren weerstaan door zijn neus dicht te knijpen, Jan W. kreeg echter de volle lading en kon beginnen aan een rondje kokhalzen. Tot tweemaal toe wilde hij opnieuw plaatsnemen op de bank, maar raakte hij onderweg verzeild in een degoutant wolkje. Woensdag-fritjesdag OK. Woensdag-fritjesdag-Cupmatendag NIET ok!
Op het veld werd er een beetje aangemodderd door beide ploegen. Nadat de doelman van Supraboys een poging van Bart moest lossen, was Jan W. er als de kippen bij om te storen waarna Bart er nog de tip van zijn ‘samba’ schoenen tegen kon plaatsen en ons met een 1-2 voorsporng de rust in kon sturen.
De tweede helft leek lange tijd een kopie van de eerste te gaan worden, alleen werden er meer overtredingen gemaakt. Geert-Jan nam plaats achter een vrije trap op bijna dezelfde plaats als van waaruit de tegenstander in de eerste helft kon scoren. Jan W. positionerde zich naast het doel en probeerde Geert-Jan met enkele subtiele bewegingen duidelijk te maken dat hij open en vrij stond. Geert-Jan deed of hij rechtstreeks op doel ging trappen en legde vervolgens de bal af op Jan W. die een stap naar achter moest doen en vanuit de draai rechtsreeks in doel besloot. De aanstormende verdediger en doelman kwamen een fractie van een seconde te laat. Zonder twijfel één van onze betere momenten uit de wedstrijd.
Dom was vandaag niet in zijn sas. Naar mate het verstrijken van de minuten kroop hij meer en meer naar achter en bracht aanvallend niet wat we van hem gewoon zijn. We hopen dat deze off-day volledig op konto van de gore Mexicano te schrijven is.
Tien minuten voor tijd dook een speler van Supraboys op in de rug van Jan W. die de achtervolging inzette maar een teenlengte tekort kwam om het overhoekse shot af te stoppen. Tot overmaat van ramp zag hij de bal in ware slowmotion stijl in doel verdwijnen. Met nog negen minuten te gaan begon de thuisploeg aan een waar slotoffensief. Even doken doembeelden uit het verleden weer op. Gelukkig bleven we (onder leiding van de broertjes De Decker) goed georganiseerd verdedigen en gaven we weinig doelkansen weg. Ballen die toch richting doelkader vertrokken werden door Jan D. vakkundig geweerd. Zonder er zelf nog uit te komen, hielden we toch mooi stand en boekten we zo onze eerste driepunter van het seizoen. Niet meteen onze mooiste wedstrijd maar wel een goede collectieve prestatie!
Op dit moment hebben we maar de helft van onze wedstrijden verloren. Een serieuze verbetering ten opzichte van de voorgaande seizoenen. De realistische doelstelling voor de terugronde is dan ook om meer punten te pakken dan in de heenronde. We hebben al meteen een voorsprong van drie punten! Tegen Arendonk kunnen we er hier al meteen één of drie aan toevoegen!
De Cupmaten – Montana (1-5)
Donderdag 22/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, Vajda Dierckx Davy, Daemen Jan, Van Gils Bart
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 8’ Davy Vajda Dierckx
Voor de laatste wedstrijd van de heenronde kwam de ongeslagen competitieleider Montana afgezakt naar de sporthal van St-Vic. Montana kwam met slechts een handvol tegendoelpunten en een karrevracht aan gemaakte doelpunten, waardoor het een warme avond dreigde te worden voor De Cupmaten. Omdat Guy met een verkoudheid worstelde, kon onze reserve doelman Jan Daeman vandaag voor het eerst meestrijden aan het Cupmatenfront.
Het verleden heeft reeds bewezen dat De Cupmaten tegen sterke ploegen net dat tikkeltje meer kunnen. Indien we vandaag geen mal figuur wilden slaan, dan moesten we opnieuw als een sterk collectief aan de bak. Ons begin was veelbelovend. Al vrij vroeg in de wedstrijd kon Jan W. een bal op het middenveld onderscheppen en alleen op de bezoekende doelman afstormen. Jan liet zich een seconde uit het lood slaan door de fysieke verschijning van de doelman en aarzelde net iets te lang. Zijn schot ketste af op de doelman waardoor de bal een vervelend tegeneffect meekreeg. De bal werd door een goed gevolgde verdediger net voor de lijn gekeerd. In dezelfde fase viel de bal voor de voeten van Dom, die niet twijfelde en meteen afdrukte. De bal werd helaas voor ons een tweede keer van de doellijn gehaald. De Cupmaten waren zeker en vast onder de indruk van de technische kwaliteiten van onze tegenstander, maar lieten zich hierdoor niet intimideren. Door kort te verdedigen en te loeren op de counter konden we in de beginfase mooi weerwerk bieden. Na een geslaagde een-twee met Jan W. werd Davy in zijn favoriete positie in schietstelling gebracht (linksvoor, neigend naar de zijlaan, scherpe hoek). Met een mooie knal zoals enkel Davy deze beheerst, konden we op voorsprong komen. Jan had de netten weer ‘retestrak’ gehangen waardoor de bal van Davy meteen uit doel terugkaatste via de sportramen. De scherpe hoek, het snelle weerkaatsen en de ingetogen viering van Davy zorgde ervoor dat iedereen een beetje naar elkaar keek (de scheids incluus) en verwonderd was dat De Cupmaten effectief gescoord hadden!
Montana ging uitdrukkelijk op zoek naar de gelijkmaker maar stuiten op een ijzersterke Jan Daemen. En toch moest Jan D. zich in de eerste helft drie keer gewonnen geven. Een eerste bal week ongelukkig af en bij de 1-2 was Jan W. een fractie van een seconde te laat om een shot af te blokken. Een vrije trap van Koen spatte net voor de rust spectaculair uiteen op de kruising en belande tegen het dak van de sporthal. Met de ruststand en het geleverde spel kon iedereen vrede mee nemen, behalve de ploeg die op voorsprong stond…
Al vrij vroeg in de tweede helft werd duidelijk dat Montana het niet gewoon is om enig weerwerk te krijgen. De frustratie begon bij een 1-3 stand zowaar de kop op te steken. Met talloze vuile en helaas bewuste fouten lieten de bezoekers zich van hun kleinste kant zien. De scheidsrechter had in de eerste helft een vuile overtreding op Davy (net onze meest rustige en faire speler) altijd met geel moeten bestraffen. Door de niet bestraffing ontaarde de wesdtrijd in een ordinaire trek- en schoppartij. In de tweede helft ging er dan ook werkelijk geen minuut voorbij zonder dat het spel stil lag omwille van een overtreding. Het is dan ook niet geheel onlogisch dat er op voetbalgebied nog maar bitter weinig gebeurde. Jan D. hield ons nog enkele keren recht maar moest zich nog twee keer gewonnen geven. Aanvallend brachten we zelf niets meer. Door het zeer goede verdedigende werk van Montana kwamen we niet aan voetballen toe. Onze creatieve spelers (Dom en Bart) werden volledig aan banden gelegd terwijl onze ‘lopers’ (Vincent, Geert-Jan, Davy) zichzelf niet konden vrijlopen.
Ondanks de stroom aan vuile overtredingen trok de scheidsrechter slechts twee gele kaarten voor de bezoekers, al moeten we eerlijkheidshalve ook toegeven dat we in de eerste helft goed wegkwamen nadat Jan D. met het been vooruit doorschoof buiten zijn strafschopgebied. Na een gewonnen duel werd Jan W. door de tegenstander toegesnauwd: ‘ik stamp er straks ene in het ziekenhuis’. Waarop hij er meer dan genoeg van had. In zijn gekende stijl smeet hij eerst de bal naar buiten en ging toen (voor bijna de gehele tweede helft) op de bank zitten om erger te voorkomen. Ook De Cupmaten reageerden op het vuile spel van Montana met een reeks fouten, al moet er hier wel de opmerking worden gemaakt dat onze fouten niet bewust en geenszins vuil waren, maar een gevolg van onze gedrevenheid/hevigheid waren. Dom en Bart liepen er zichtbaar gefrustreerd bij en konden gelukkig het hoofd koel houden. Eén verkeerde overtreding van De Cupmaten had deze wedstrijd kunnen doen ontaarden in een massale vechtpartij. Chapeau voor alle aanwezige Cupmaten om hier niet aan toe te geven (al hielp het dat net voor deze match Hans een schorsing uitzat)!
Misschien werden onze Portugese tegenstrevers wel verhit van de sokken die ze tot aan hun oksels optrokken, maar met zo een negatieve en ronduit agressieve ingesteldheid hoor je gewoon niet thuis op een voetbalveld! Het wordt allemaal nog schrijnender als je (ruim) voorstaat en dan nog eens fantastich zou kunnen voetballen. Als je zelf (bewuste) fouten maakt moet je geen moord en brand schreeuwen als je zelf een (onbewuste) fout moet incasseren. In elk beschaafd woordenboek zal je nooit de combinatie Montana en Fair Play terugvinden.
Om het verslag op een positieve noot te eindigen gaan we nog enkele pluimen uitdelen voor Koen, Vincent en Jan Daemen. De eerste omdat hij zeer scherp stond te verdedigen en zijn ploegmaats goed wist te sturen. De ‘MOTM trofee’ voor Koen is dan ook volkomen terecht. Onze Vince the Prince speelde niet meteen een opvallend wedstrijd, maar liet tegen deze sterke tegenstander in verdedigend opzicht maar zeer weinig steken vallen. Jan Daemen behoede ons voor zwaardere cijfers. Vaak kon hij een gemaakt doelpunt voorkomen met een katachtige reflex die bij iemand van zijn leeftijd eerder zou gecatalogeerd worden als spasmen. De Cupmaten weten echter beter! Jan D. geeft onze ploeg de nodige maturiteit en heeft ook de goede mentaliteit. Guy blijft onze nummer 1 maar vanaf nu beschikken wij over een goed en sterk alternatief!
P&V Turnhout – De Cupmaten (7-7)
Woensdag 14/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 6’ own goal, 19’ Steven Dom, 22’ Jan Westhof, 26’ Steven Dom, 28’ Bart Van Gils, 40’ Steven Dom, 42’ Jan Westhof
Gele kaarten: 9’ Hans De Decker, 35’ Hans De Decker
Rode kaarten: 35’ Hans De Decker (tweemaal geel)
Na onze mooie en welverdiende negen op negen waren De Cupmaten de ploeg in vorm en kwam een confrontatie tegen het iets hoger geklasseerde P&V Turnhout meer dan gelegen. In ons eerste seizoen boekten we een memorabel 6-6 gelijkspel en een nipte nederlaag tegen een ploeg die dat seizoen zou promoveren naar de derde afdeling. Het is dus min of meer een ploeg die De Cupmaten ligt aangezien ze eenzelfde stijl hanteren: aanvallen waar kan en pas nadien denken aan verdedigen.
Zoals wel vaker dit seizoen waren we meteen bij de les. Geert-Jan zag een mooi afstandschot uiteenspatten op de deklat. Dom, die na de laatste bekerwedstrijd droger stond dan een kameel in de Sahara in volle zomer, maakte op links een mooie actie waarna ook zijn gekruist schot de verste paal trof. De wanhoop stond zichtbaar op zijn gezicht. Toch werd ons sterk wedstrijdbegin beloont met een eigen doelpunt van P&V Turnhout. De daarop twee volgende minuten kon de thuisploeg evenveel keer scoren na niet secuur verdedigend werk van De Cupmaten. Toen de scheidsrechter een doorgebroken Dom affloot omdat de bal de zijlijn zou hebben overschreden (wat duidelijk niet het geval was en wat de scheidsrechter vanuit zijn positie onmogelijk kon waarnemen) ging Hans veel te wild te keer en kreeg hiervoor een meer dan terechte gele kaart onder de neus geschoven. Na een kwartier stond de zware 3-1 tussenstand op het bord. Dom kon zijn ban dan toch breken (wat Joke tot wanhoop dreef in de wetenschap dat hij hierdoor opnieuw zijn ‘baard’ zou kunnen laten groeien uit bijgeloof). Een paar minuten later kon Jan zijn man met een mooie beweging passeren en schuifde hij met links de 3-3 binnen. Een minuut later kreeg Dom na een corner de bal heel ongelukkig op zijn voet, en devieerde deze in eigen doel…hij had de smaak van doelpunten weer net iets te goed te pakken. P&V Turnhout maakte zijn doelpunten steeds in een tijdspanne van twee minuten want nog geen minuut na het cadeau van Dom legde ze de 5-3 ruststand vast. Guy voelde zich niet goed na de berg frieten die het gevolg waren van de traditionele ‘woensdag-fritdag bij familie De Decker’ en stond er de eerste helft maar belabberd bij. Tijdens de rsut dook hij de kleedkamer in om even alle vetstengels uit zijn maag te verwijderen.
Het was voor De Cupmaten een kwestie van erin te blijven geloven. En gelukkig werd dat geloof gesterkt door een vroeg doelpunt van Dom na een mooie voorzet van Vincent. Hierbij werd Dom wel foutief langs achter aangetikt waardoor hij zich bezeerde en tijdelijk naar de kant moest. Een opdoffer voor de ploeg, maar een stimulans om alles te blijven geven. Gelukkig kon Dom na enkele minuten van herstel weer verder. Bart had in tussentijd voor de 5-5 gezorgd. Na alweer een tegengoal moest Hans op het middenveld in de achtervolging. In een fractie van een seconde besloot hij om toch de fout te maken. De scheidsrechter (die ons in het verleden al enkele rode kaarten had gegeven) was de reactie van Hans in de eerste helft nog niet vergeten en trok zonder verpinken een tweede geel en bijgevolg de rode kaart! Hierdoor kwamen we met een doelpunt minder ook met een man minder te staan en moest er een overweging worden gemaakt om een tegengoal te incasseren of toch met de hoop der wanhoop verder te blijven spelen. Gelukkig kozen we voor de laatste optie en was het Dom die de met zijn derde (of vierde???) doelpunt van de avond voor de aansluiting zorgde. Enekel minuten later schoot een doorgebroken Dom op doel. De doelman beroerde de bal buiten het strafschopgebied met de handen en kon naast Hans gaan staan toekijken naar het verdere verloop. Na een mooie actie en dito assist van Geert-Jan kon Jan ons acht minuten voor tijd op voorsprong schieten. Hierdoor kwamen we weer in een situatie van numerieke minderheid terecht die Koen van achteruit probeerde te sturen. De hieruit onvermijdelijk voortvloeiende tegengoal kwam er vijf minuten voor tijd. In de laatste minuten van de wedstrijd kwamen beide ploegen nog dicht bij de overwinning, maar een dergelijke knotgekke partij (veel doelpunten, own goals langs beide kanten, rode kaarten,…) verdiende misschien geen winnaar. Meteen een vierde wedstrijd op rij ongeslagen! De recordreeks blijft nog minstens een week verderlopen!
De Cupmaten – De Kempen (7-2) (BK)
Donderdag 08/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy, Lenaerts Jaan
Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 18’ Bart Van Gils, 20’ Koen De Decker, 23’ Vincent Van Dijck, 30’ Bart Van Gils, 33’ Bart Van Gils, 40’ Hans De Decker, 49’ Bart Van Gils
Vandaag hadden we de kans om voor een unicum in De Cupmaten geschiedenis te zorgen door een negen op negen te pakken. Jan maakte er voor de wedstrijd een allusie op door ostentatief te verwijzen naar zijn rugnummer. De tegenstander van vandaag kon vergelijkbare resultaten voorleggen in de competitie, zij het dan wel in de B-reeks van de vierde afdeling. Ze kwamen met slecht vijf mensen naar Turnhout afgezakt wat ons op voorhand de nodige moed bezorgde.
De scheidsrechter gaf vandaag helaas verstek waardoor Jan Daemen de taak op zich nam om de wedstrijd in goede banen te leiden. Alle spelers maakten het Jan niet meteen lastig door te tekenen voor een uiterst faire wedstrijd. Door het feit dat De Kempen niet over wisselspelers konden beschikken, konden zij het fysiek niet opbrengen om ons onder druk te zetten. Hierdoor konden we rsutig en verzorgd voetballen.
Na een corner van Jan kon Vincent nog onmogelijk missen. Een zucht richting bal was voldoende geweest maar op nog steeds onverklaarbare wijze ging de bal er niet in. Maar Vincent was niet de enige die de nodige pech bij de afwerking had. Dom speelde een zeer goede wedstrijd maar kon niet tot scoren komen. Wie weet had zijn ‘baard’ toch magische krachten. Het duurde ondanks een resem aan kansen toch tot de 18de minuut alvorens Bart de scoren kon openen. Een paar minuten later rukte Koen vanuit de verdediging op en kon nog net zijn been uitschuiven om de bal voorbij de uitstormende doelman te plaatsten. Na deze openingsdoelpunten gingen we bevrijder spelen. Met een mooie sleepbeweging passeerde Dom de bezoekende keeper waarna hij kon afleggen op Vincent die niet meer kon missen… en het deze keer dan ook niet deed! Jan deed de stoute voorspelling op de bank dat het vandaag de opdracht moest zijn om geen tegentreffer te incasseren. Zijn woorden waren nog niet koud of Jaan speelde onnodig terug op Guy. Guy trapte de bal pardoes in de voeten van een aanvaller die overhoeks scoorde. Een kleine smet op een verder perfecte eerste helft.
In de tweede helft gingen we op ons elan door. Bart was goed bij schot en scoorde nog twee doelpunten zodat we met een comfortabele 5-1 voorsporng de match verder konden controleren. Jan deed nogmaals op de bank een uitspraak dat we nu zeker geen tegentreffer meer mochten incasseren. Nauwelijks seconden later maakte Koen een flater bij een intrap waardoor De Kempen via een zeldzame snelle omschakeling konden scoren. Conclusie: Jan moet zijn mond houden en de verdedigers moeten heel de match 100% geconcentreerd blijven!
Guy moest op de tegendoelpunten na hoegenaamd niet in actie komen. Jan was goed in het spel betrokken en bleef vaak lateraal hangen waardoor hij constant aanspeelbaar was. Verder was hij goed voor enkele assists (wat er meer hadden kunnen zijn mits een betere afwerking). Op aangeven van Jan kon Hans via een gekraakte knal (eigenlijk gewoon een ‘mottig schot’) de score verder opdrijven. Vincent was vandaag heel precies in de passing en bewaarde goed het overzicht. Hij benutte optimaal de ruimte die de tegenstander ons liet. Op het einde van de wedstrijd was het niet Dom (die wanhopig op zoek bleef naar dat verlossende doelpunt) maar Bart die de mooie eindscore vastlegde. Het was een leuke partij met een zeer faire tegenstander! De negen op negen is een feit!
Biljart Palace – De Cupmaten (2-6)
Maandag 05/12/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Koen, Vajda Dierckx Davy, De Decker Hans, Van Gils Bart, De Decker Guy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Davy Vajda Dierckx, 21’ Steven Dom, 22’ Davy Vajda Dierckx, 34’ Steven Dom, 35’ Steven Dom, 40’ Steven Dom
Door de forfait van vorige week hadden we een stevige training vier tegen vier op een groot veld ingelast. Onze fysieke paraatheid werd hiermee op punt gezet, alsook onze afwerking. Twee componenten die vandaag tegen nieuwkomer Biljart Palace goed van pas zouden komen.
Koen begon de partij met een reeks slechte passes waardoor er weinig samenspel bij De Cupmaten was in de openingsfase. Misschien had dit wel te maken met het late aanvangsuur (22.00u). Gelukkig voor de ploeg wist Koen zich toch vrij snel te herpakken. Het leek wel of alle De Deckers vandaag wat traag op gang kwamen. Hans was ziek en oogde aanvankelijk zeer sloom. Ook zijn kenmerkend commenaar bleef vandaag achterwege. Zeker in de tweede helft kwam hij er op zowel het vlak van spel als van commentaar gaandeweg door. Davy opende de score met een mooie schuiver. Door zijn vele werkverplichtingen kunnen we niet altijd op Davy beroep doen, maar als hij er is, dan laat hij zich steeds in de positieve zin opmerken. Ook vandaag was hij met enkele mooie strakke schoten uit zijn linker goed voor enkele mooie en broodnodige kansen/doelpunten.
Dom en opnieuw Davy zorgden voor een geruststellende 0-3 voorsprong. Toch moesten we een te vermijden tegendoelpunt incasseren. Na een hoekschop belande de bal op de voet van een ‘Bilart Palacer’ die deze met veel effect kon laten afwijken. De bal verdween met een vreemde capriool in doel. Guy haalde zijn beste Matrix move boven om de bal alsnog te stoppen, maar was te verrast.
In de tweede helft gingen we gewoon op ons elan door. Dom was vandaag de afwerker van dienst en maakte een echte hattrick in de tweede helft. Hij had vandaag nog veel meer kunnen scoren (zie onder andere gemiste penalty). Jan miste in de eerste helft op onverklaarbare wijze een opgelegde kans. Verder gaf hij enkele goede passen maar was over de hele wedstrijd gezien toch iets te overhaast aan het spelen. Bart was zeer goed in het samenspel vandaag maar dook niet zo vaak voor doel op als gewoonlijk. Ook Vincent was goed in het samenspel maar ging iets te nadrukkelijk op zoek naar eigen succes. Door ongeconcentreerd verdedigen moesten we nog een tweede tegengoal incasseren. Guy was hierbij kansloos tegen twee aanvallers.
Een verdiende overwinning tegen misschien wel de zwakste ploeg van de reeks. Indien we net dat tikkeltje geconcentreerder hadden gevoetbald dan hadden we vandaag kunnen werken aan ons doelpuntensaldo. In ieder geval is de zes op zes binnen en kijken we reikhalzend uit naar de beker om een vervolg aan onze zegereeks te breien.
De Cupmaten – Vijfde Wiel (5-0 Forfait)
Donderdag 01/12/2011
Koen GSM 28/11/11, 18:53
Woohoo 3 punten voor De Cupmaten want forfait van het 5de wiel (match van donderdag)
Jan GSM 28/11/11, 18:54
En waarom de woohoo????? Liever gespeeld hoor! Dikke klote…
Koen GSM 28/11/11, 18:55
Mja, maar de punten zijn toch binnen J
Jan GSM 28/11/11, 18:55
Pfff als we ze zo moeten rapen, heb je ook geen eer aan, jammer want keek er hard naar uit
De Bergen A – De Cupmaten (6-4) (BK)
Woensdag 23/11/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 4’ Steven Dom, 29’ Steven Dom, 43’ Vincent Van Dijck, 49’ Jan Westhof
De Cupmaten kan je bezwaarlijk een echte bekerploeg noemen. Van de zes gespeelde partijen in het verleden konden we er slechts één winnen (wegens forfait van de tegenstander). De Bergen A staan op ongeveer dezelfde plaats geklasseerd als ons, enkel twee afdelingen hoger… Toch konden we met zeven gemotiveerde spelers afzakken naar Tielen en werd er in de kleedkamer veelvuldig al grappend verwezen naar de Anderlecht killers van Rupel Boom.
De accommodatie in Tielen is met niets te vergelijken met die van onze zaal St-Victor. Mooie kleedkamers met warm water en licht, aangename ondergrond, goed verlichte hal, automatisch scorebord,… de vergelijking met Rupel Boom ging dan toch een beetje op want ook wij keken onze ogen uit. Misschien toch maar eens stilaan uitkijken naar een andere sporthal voor onze thuiswedstrijden.
We begonnen uiterst geconcentreerd aan de aftrap maar al na enkele seconden werd het niveauverschil goed zichtbaar. De Bergen A beschikten over allemaal balvaste en vaardige spelers die de bal het werk lieten doen en zelf constant in beweging bleven. We konden dan ook niets anders doen dan goed ons mannetje blijven volgen, elkaar coachen en voor elkaar in de bres springen, wat we dan ook uiterst succesvol deden. Na vier minuten keken onze supporters (Bieke, Sofie en Davy) hun ogen uit. Een lange bal werd diagonaal vanuit de verdediging (Koen of Hans) richting zijlijn naar Jan gespeeld. Die kon de bal mooi controleren en via buitenkant rechts over zijn verdediger naar het midden van het speelveld lobben, waar een aanstormende Dom zijn man kon afhouden en de bal via een stuit in de vlucht voorbij een verbouwereerde doelman kon ‘rakken’. Zonder enige twijfel het mooiste doelpunt in 51 Cupmaten wedstrijden vanwege de perfecte technische uitvoering en de kwaliteiten van de tegenstander. Gesterkt door deze mooie actie bleven we het volle pond geven. In verdedigend opzicht bleven we pal staan, dankzij de goede coaching van Hans en Koen, en aanvallend probeerden we enkele malen te prikken. Zo was er een goede poging van Geert-Jan (na alweer een zeer geslaagde collectieve actie) die maar net voorlangs ging, en een mooie individuele actie van Hans die gestopt kon worden door de doelman.
Guy moet de hete adem van onze nieuwe reserve doelman (de vader van Geert-Jan) hebben gevoeld, want hij hield ons enkele malen goed overeind. Na de wedstrijd verbaasde hij zich erover dat hij zoveel ballen met de handen wist te stoppen vandaag! Pas vlak voor de rust konden De Bergen A dan toch tegen scoren. Bij een zoveelste hoekschop stond werkelijk iedereen voor de eerste paal, Jan probeerde het midden af te schermen maar zag te laat de oprukkende man. Deze kreeg de bal perfect aangespeeld en kon vanuit een relatief scherpe hoek toch afdrukken. Gelukkig kon Guy op slag van rust een afstandschot toch via de deklat uit zijn doel ranselen, anders had onze moraal een fikse knauw gekregen tijdens de rust.
In het begin van de tweede helft had Dom drie kansen nodig om te scoren. Eerst nam Jan een snelle intrap en besloot Dom vanuit een scherpe hoek op de doelman. Een tweede keer bracht Jan via een lob over de verdediging Dom alleen voor de keeper. Een derde keer was het raak en stonden we plots weer op voorsprong. Het geloof in een stunt begon te groeien. De tegenstander bleef zijn gewone spel spelen en zocht geduldig naar het gaatje. Bij een verdedigende actie werd Hans door zijn tegenstander in het nauw gedreven en schopte hij de bal zonder kijken naar voor. Jan keek ook niet goed en kon de bal van Hans via zijn neus nog een beetje van richting veranderen. Met een pijnlijke neus en een beetje bloed als gevolg liet hij zich vervangen. Koen en Geert-Jan reageerden niet snel genoeg naar de goesting van Jan en met een wel erg volumineuze “vervanging” schopte hij verbaal keet in de zaal, gevolgd door een frustratietrap tegen de bank, wat hem nog dagen een pijnlijke rechter opleverde…
Of het een slecht voorteken van onze verslappende concentratie was of niet, nog geen paar minuten later vlogen de goals ons om de oren. Eerst kon Vincent nog een tegendoelpunt vermijden door bij een vrije trap te snel uit de muur te springen, wat hem gelukkig geen geel opleverde. De herneming belande op de paal. Na deze waarschuwing kregen we plots in twee minuten drie doelpunten tegen. Stuk voor stuk het gevolg van niet geconcentreerd verdedigen. Bij twee tegengoals stond er telkens een man vrij, bij een derde liet Jan zijn aanvaller een vrij shot toe van op een grote afstand, er waarschijnlijk niet mee rekeninghoudend dat deze bal strak, laag en door een bos van benen in doel zou belanden.
Het was echter een mooie weergave van onze inzet dat we niet de moed lieten zakken en zeker niet op elkaar gingen sakkeren. Na de 5-2 kon Dom aan de zijkant doorgaan maar besloot hij op de goed uitgekomen doelman. De bal viel voor de voeten van Vincent die van ver op een semileeg doel moest trappen. Via het been van de doelman (die de bal niet mocht pakken) maakte de bal een vreemde capriool en ging met veel effect traag voorbije een toegesnelde laatste man over de doellijn. Meteen een exemplarisch 200ste Cupmaten doelpunt! Het kan ook geen toeval meer zijn dat Vincent al aan zijn vijfde seizoenstreffer zit. Zoals iedereen elke week kan vaststellen is Vincent niet de meest begaafde speler van de ploeg, maar maakt hij telkens veel goed door zijn niet aflatende inzet!
Deze tegentreffer luidde echter niet de kentering in. De thuisploeg bleef rustig de bal rondspelen en kon nog uitlopen op 6-3. Jan kon een minuut voor tijd milderen tot 6-4 na een mooie ren langs de flank. We hebben het al meermaals bewezen in het verleden: tegen een sterke tegenstander kunnen we altijd net dat tikkeltje meer! De zeven Cupmaten die vandaag op het veld stonden mogen terecht fier zijn op deze prestatie en het gebrachte spel. Als we elke week dit niveau kunnen halen, dan stijgen we ongetwijfeld nog vele plaatsen in de rangschikking!
Vaak voelen we ons verongelijkt door scheidsrechterlijke beslissingen (wat we vaak ook aan ons zelf te danken hebben) vandaar dat we deze week zeker een pluim moeten geven aan scheidsrechter Wim Kindt. Hij voelde de match perfect aan en ging niet nodeloos zwaaien met kaarten (zie geval Vincent).
Een slotconclusie die duidelijk werd na deze wedstrijd, hoe minder wissels we hebben, hoe beter we spelen! Ook viel het op dat sommige tegendoelpunten vielen nadat we meer dan één speler tegelijk hebben gewisseld. De continuïteit van langere speelbeurten en een goede organisatie is heel belangrijk voor De Cupmaten. Als we deze (in welke vorm dan ook) kunnen garanderen, samen met intelligent en snel wisselen en oog blijven hebben voor snelle wedstrijdhervattingen, dan zouden we nog een mooie progressie kunnen maken. Al is dat woord al enkele malen gevallen in de vele wedstrijdverslagen…
Boost– De Cupmaten (10-6)
Maandag 14/11/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 20’ Steven Dom, 23’ Steven Dom (p), 27’ Steven Dom, 40’ Bart Van Gils, 43’ Koen De Decker, 47’ Bart Van Gils
Gele kaarten: 37’ Koen De Decker
In ons debuutjaar troffen we Boost in de beker en verloren we kansloos met 2-7. Afgaande op het klassement zouden we (mits winst) een goede zaak kunnen doen. Boost stond met een match meer gespeeld slechts één punt boven ons geklasseerd. Koen merkte wel terecht op dat zij hun punten tot nog toe niet tegen zwakkere tegenstanders hebben gesprokkeld. Een verwittigd man…
…zou beter moeten luisteren. Al na 40 seconden keken we (na slap verdedigen van Vincent en Guy) al meteen tegen een achterstand aan. Een opdoffer van jewelste die nog minuten zou nazinderen. We kwamen, zeker in de aanvangsfase, niet tot voetballen toe. De diepe man werd niet bereikt, het speelveld werd niet breed gehouden en door het hoog stoorwerk van Boost werd er veel balverlies geleden. Ons vaak knullig samenspel liet Boost toe om al na 17 minuten tot een comfortabele 4-0 tussenstand uit te lopen. Gelukkig was het (weer) Dom die kon tegen scoren. Bij een tweede poging werd Dom foutief afgestopt door de doelman. Vincent kon de rebound wel netjes in doel plaatsen, maar de scheidrechter had al gefloten voor de overtreding. Dom bleef koelbloedig en plaatste de strafschop naast de doelman. De supporters (Janneke, Wim en Sylvain) zagen dat de 5-2 ruststand een correcte weergave was van het geleverde spel.
Begin tweede helft was het opnieuw Dom die terug wat hoop in de rangen bracht met zijn derde treffer van de avond. Boost werd niet van de wijs gebracht en scoorde in vier minuten drie keer. De kopjes gingen bij sommigen letterlijk hangen en er werd elkaar inzet en toewijding verweten… Koen toonde een beetje te veel inzet door met een harde trap langs achter te solliciteren voor rood. Gelukkig voor hem, en de ploeg, bleef het slechts bij geel. Meteen Koen zijn allereerste kaart in de zaal! Tien minuten voor tijd konden we de schade nog enigszins beperken. Eerst zorgde Jan met een snelle wedstrijdhervatting ervoor dat Bart de bal maar moest binnentikken. Drie minuten later kon Jan alleen op de keeper af geflankeerd door Koen. In een fractie van een seconde flitsten de beelden van Koen zijn talrijke missers uit de vorige partij voorbij. Toch besloot Jan om het nog maar eens te wagen, wat meteen Koen zijn doelpuntenrekening van dit seizoen opende. Hopelijk wordt dit een lopende rekening! Drie minuten voor affluiten was het Bart die kon milderen tot 10-6 en meteen de eindstand vastlegde. Guy blonk vandaag uit in secure tussenkomsten bij één tegen één situaties waarin hij zich telkens als een roekeloze tijger smeet. Een zelfde instelling op de lijn (en van zijn verdediging) had vandaag misschien enkele tegendoelpunten kunnen voorkomen. Het moet trouwens ook gezegd worden dat vandaag niemand een goede partij kon voorleggen. Hans had te veel afval in zijn spel, Geert-Jan en Jan zaten niet lekker in de wedstrijd, Vincent liet defensief meerdere steken vallen, ondanks zijn doelpunten kon Dom de ploeg niet op sleeptouw nemen, Koen nam defensief te vaak onnodige risico’s en had veel fouten nodig, Bart was soms te veel met de tegenstander bezig,…kortom niemand was echt goed vandaag!
Ondanks het feit dat de tegenstander gewoon sterker was, bleven we achter met een wrang gevoel. Sommige spelers waren te veel bezig met een match in de match te spelen, anderen lieten dan weer (soms) zichtbaar hun kop hangen, anderen probeerden de boel op gang te trekken en anderen zwegen gewoon wijselijk… Met een moeilijke verplaatsing naar Tielen ziet het er niet naar uit dat De Cupmaten dit jaar succesvol gaan zijn in de beker. Het zal dan ook een kwestie zijn van de hoofden even leeg te maken en met 100% inzet opnieuw compromisloos proberen te voetballen.
De Cupmaten– Boomerangs B (14-6)
Woensdag 27/10/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Guy, De Decker Hans, De Decker Koen, Daemen Geert-Jan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 5’ Steven Dom, 10’ Steven Dom, 10’ Geert-Jan Daemen, 13’ Steven Dom, 15’ Bart Van Gils, 16’ Jan Westhof, 23’ Geert-Jan Daemen, 26’ Vincent Van Dijck, 28’ Geert-Jan Daemen, 29’ Steven Dom, 43’ Hans De Decker, 44’ Vincent Van Dijck, 48’ Bart Van Gils, 49’ Bart Van Gils
Het was geen enkel probleem om acht gemotiveerde spelers op te trommelen voor wat onze tweede overwinning van het seizoen moest worden. Met de nodige consternatie ging onze blik heen en weer tussen de drie aanwezige bezoekers en de klok. Om 21.10u nog steeds geen wijziging in de situatie…tot er plots een ‘bus’ Boomerang spelers de zaal instoven… Jan kon een vreugdekreet niet onderdrukken. De extra tijd die onze bezoekers nodig hadden om zich om te kleden, werd nuttig besteed aan de opwarming. De 77-jarige scheidrechter Adri Willemsen demonstreerde even zijn nog zeer gave techniek en solliciteerde zo naar een aansluitingskaart bij De Cupmaten. Wegens het achterwege blijven van zijn explosiviteit bedankte hij vriendelijk voor ons voorstel. Gelukkig had Vincent vandaag wel de nodige explosiviteit meegebracht. Tijdens een rondje ‘balletje hoog houden’ knalde Vincent er loeihard op los, waarna bijna iedereen in zijn broek deed van het lachen en Vincent een enorm droge uitspraak deed: ‘ik denk dat ik toch maar eens naar het wc ga’ en hiermee de start van de wedstrijd weeral dreigde te missen.
De Cupmaten namen de wedstrijd vanaf het prille begin stevig in handen en dwongen een karrenvracht aan kansen af, die uiteindelijk zouden resulteren in 14 doelpunten. Guy vroeg uw verslaggever tussen pot en pint hoe hij alles kon onthouden om een verslag op te maken, wel Guy, veertien goals kan ik gewoonweg niet onthouden! Daarom beperk ik me tot de mooiste en/of meest frappante.
Nadat Dom al de twee eerste treffers voor zijn rekening had genomen besloot hij om aan de zijlijn een potje te gaan ‘pingelen’. Tussen drie tegenstanders kon hij uiteindelijk de bal via een stiftertje tot bij Geert-Jan brengen, die de bal na een korte stuit mooi op de volley nam en naast een verbouwereerde doelman plaatste. Meteen een mooie manier om zijn allereerste Cupmaten doelpunt aan te tekenen. Een minuut later kon Dom zijn dolle 10 minuten bekronen met een derde doelpunt. Guy was bijna letterlijk in slaap gesukkeld door onze blitse start, zodat hij zich grandioos verkeek op een niet al te gevaarlijk ogend shot dat door de benen van Jan uiteindelijk toch aan de verste paal in doel belande. Maar geen nood, twee minuten later hadden Bart en Jan de score aangedikt tot een wel heel comfortabel 6-1. Koen zag een mooie plaatsbal in extremis door de bezoekende doelman gekeerd. De Boomerangs B konden toch nog voor rust tweemaal tegen scoren, waarna Geert-Jan met zijn tweede doelpunt van de avond de 7-3 ruststand vastlegde. Een verdiende score op basis van het gebrachte spel.
Vaak laten we ons in een dergelijke situatie aan het begin van de tweede helft ‘ringeloren’. Vandaag kreeg de tegenstander hier zelfs de kans niet toe. Van bij de aftrap werd de bal mooi rondgespeeld en zonder dat de tegenstander het leer kon raken wist ook Vincent te scoren. Gelukkig, anders was zijn opwarming (letterlijk en figuurlijk) voor niks geweest. Tegen het half uur hadden Geert-Jan en Dom de score inmiddels aangedikt tot 10-3! De tien minuten die hierop volgden speelden De Cupmaten ondermaats en slikten we maar liefst drie tegendoelpunten. Niet toevallig keerde het spelpeil vijf minuten voor affluiten met de inbreng van Jan die vandaag besloten had om een Andres Iniesta imitatie te geven. Balvast, steeds aanspeelbaar en secure passen/assists rondstrooien. Al zegt hij het zelf, het was geen slechte imitatie. Alleen in het vervolg graag een beetje meer oog voor detail door voor de match een stuk of zes Bicky Burgers te eten om de lijkwitte huidskleur van onze Catalaanse vriend te benaderen! Hans pikte ook zijn goaltje mee en Vincent scoorde zijn vierde seizoenstreffer. Hij had meteen zijn totaal van vorig seizoen kunnen evenaren, maar een prachtige lob van Jan kon hij met zijn kale kruin net niet in doel deviëren. Achteraf merkte Hans droogjes en doodserieus op: ‘die kopbal van de Vincent, da schol dus echt geen haar hé…! De enige veldspeler die vandaag niet kon scoren was Koen. Na zijn voortreffelijke poging uit de eerste helft probeerde hijzelf en zijn ploegmakkers er alles aan te doen om ook Koen te laten juichen (wat ons toch enkele punten in het doelpuntensaldo heeft gekost). Ballen werden op een presenteerblaadje afgelegd, maar het wilde vandaag maar niet lukken voor Koen. Bart deed het in de slotminuten nog eens tweemaal voor, maar toen bleef er niet meer genoeg tijd over voor Koen om deze lessen in praktijk om te zetten.
De slechte tien minuten uit de tweede helft ten spijt, was dit een meer dan degelijke prestatie die ons het nodige vertrouwen moet geven om volgende wedstrijd ook drie punten in Weelde te gaan halen.
De Sjepap – De Cupmaten (12-4)
Woensdag 19/10/2011
ZVC De Cupmaten: Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Lenaerts Jaan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: 18’ Bart Van Gils, 24’ Bart Van Gils, 26’ Vincent Van Dijck, 41’ Steven Dom
Gele kaarten: 24’ Bart Van Gils
Jan had na de wedstrijd van vorige week het scenario en dito wedstrijdverslag voor onze verplaatsing naar Weelde al voorspeld: 5 man, op voorsprong komen, een goede wedstrijd spelen, maar uiteindelijk kansloos verliezen. Op het moment dat hij zijn woorden uitsprak hadden we al minstens 7 spelers die dachten dat ze konden. Dinsdagavond bleek toch dat Jan een ware Nostradamus blijkt te zijn. Verontrustende sms berichtjes vlogen alle kanten op: drie man zeker, misschien vier, gaan we forfait geven?,… . Na een noodoproep van Jo konden we Jaan ondanks zijn verkoudheid toch overhalen om deze beschamende forfait af te wenden.
Voor de wedstrijd moest Jan lijdzaam toekijken hoe Racing Genk door Chelsea werd vernederd, niet meteen een gunstig voorteken voor onze wedstrijd. Omdat hij zich niet kiplekker voelde ging Jaan met de aanvoerdersband om de arm in doel staan. De vier veldspelers probeerden om zo compact mogelijk te verdedigen en hun energie niet al te veel te verkwisten. Na vijftien minuten moest Jaan al twee keer gaan ‘vissen’. Bart kon in twee tijden de aansluitingstreffer maken na een mooie assist van Jan (die had Bart nog tegoed van de vorige wedstrijd). Kort hierna liep de score helaas snel tot 4-1 op en geraakte de gemoederen van De Cupmaten verhit. Een zeer strikt fluitende arbiter hield alles zeer kort en duldde duidelijk geen tegenspraak. De Cupmaten met Bart en Jan op kop voelde zich benadeeld en waren meer met de tegenstander (zie klap ‘move’ Jan) en de scheidsrechter (zie gele kaart Bart) bezig dan met hun eigen spel. Tijdens de rust werden de kopjes leeggemaakt. Jaan ging als ware bemiddelaar met de scheidsrechter een discussie over zijn beslissingen aan. Het leverde duidelijk resultaat op want in de tweede helft draaiden moeilijke beslissingen aanzienlijk meer in ons voordeel uit. Jaan, USA is nog op zoek naar een topbemiddelaar in Afghanistan. Zie wel dat je op tijd terug bent voor onze komende wedstrijd!
De tweede helft begon goed met een frommel goal van Bart na hoekschop. De thuiskeeper was opvallend sterk op lage ballen. Hij ging sneller plat dan Paris Hilton in haar topjaren. “Even testen” moet Vincent gedacht hebben en met een ‘volle tip’ shot in de linkerbenedenhoek liet hij de doelman kansloos. Meteen 4-3 en de bijhorende twijfel bij de thuisploeg. Gedurende vijf minuten kon de wedstrijd alle kanten op. Na een ongelukkige time-out vlogen alle doelpogingen van De Sjepap plots op lullige wijze in doel (net niet afgeblokt, afgeweken, door de benen van een verdediger,…). Tien minuten voor het einde was de 8-3 stand dan ook een onrechtvaardige en pijnlijke tussenstand. De Cupmaten lieten het hoofd niet zakken en bleven mooi en verzorgd voetballen. Dom maakte met een sublieme beweging voor de doelman nog een mooie eerredder die zelfs bij de supporters van de thuisaanhang de handen op elkaar kreeg. We probeerden met man en macht om de dubbele cijfers te vermijden, maar het geluk had al een poos de kant van De Sjepap gekozen (getuige o.a. een enorme misser van Jan een halve meter voor leeg doel).
De meest gehoorde commentaren na de wedstrijd: “goed gespeeld”, “rustig balbezit en goede passen”, “geen enkele keer commentaar gegeven!!!”, “relatief weinig kansen weggegeven”, “goede mentaliteit”,… en toch was de eindstand 12-4. Maar één conclusie mogelijk: we staan in het klassement waar we op basis van onze wedstrijden verdienen te staan, maar toch een beetje onder ons potentieel! Als we de volgende wedstrijd tegen De Boomerangs B met een juiste mentaliteit aanvatten, dan kunnen we al meteen iets aan deze klassering doen!
De Cupmaten – KDS.Turnhout (4-3)
Donderdag 13/10/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Hans, De Decker Guy, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, De Decker Koen, Lenaerts Jaan
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’6 own goal, 14’ Bart Van Gils, 38’ Steven Dom, 41’ Steven Dom
Dat we vandaag onze eerste ‘driepunter’ zouden pakken, stond bij voorbaat vast. Enkel de manier waarop bleef het enige vraagteken voor de aftrap. Hans had zich al opgemaakt om te spelen tot een late aankomst van Jaan roet in het eten strooide. Plots waren we met een man te veel. Hans offerde zich op en verscheen in burgerkledij in de sporthal. Na een vijftal minuten opwarmen moest Geert-Jan noodgedwongen met een blessure naar de kant. Hans terug de kleedkamer in, en opnieuw op het wedstrijdblad!
Voor de wedstrijd werd er één minuut stilte gehouden voor de op 64-jarige leeftijd overleden scheidsrechter Mil Maes. Wij hebben in onze vorige seizoenen slechts enkele wedstrijden gespeeld met Mil als scheidsrechter. Hij zal ons bijblijven als een ‘no-nonsense’ arbiter met een grote gedrevenheid voor het vak. Tijdens deze minuut stilte werden we indirect opnieuw aan de auditieve beperkingen van onze tegenstander herinnerd.
Een opvallende wissel bij KDS.Turnhout was hun nieuwe doelman. Het was niet langer de jongen met het weelderige kapsel (genre Sideshow Bob), maar een doelman die met zijn uitstekende prestaties in menig ploeg niet zou misstaan. De eerste helft voetbalden De Cupmaten een resem kansen bij elkaar. Ofwel waren we voor doel niet scherp genoeg, ofwel was het de bezoekende doelman die ons het scoren wist te beletten. Na zes minuten kwamen we dan toch op voorsprong. Hans knalde een hoekshop richting doel, waarna deze afweek op de keeper en zo in doel verdween. Aangezien de bal door tussenkomst van de doelman van richting veranderde, werd het doelpunt door zowel de notulist als de verslaggever gecatalogeerd als owngoal. In de voetbalwet (zie website KBVB) is er ook geen definitie van een eigen doelpunt opgenomen. Indien we de goal toch aan Hans zouden toekennen, dan ging hij misschien zijn groene hoofdzweetband als talisman gaan beschouwen, en dat kunnen we onder geen beding toestaan! In de 14de minuut kon Bart eindelijk één van zijn talrijke kansen verzilveren en ons op een geruststellende 2-0 brengen. Heel de eerste helft werd er achterin werkelijk geen enkele kans weggegeven. Koen kon alle dreiging (met zijn ongetrimde wenkbrauwen) weg borstelen. Iedereen dacht ‘kat in bakkie’, behalve KDS. Turnhout…
In de eerste vijf minuten van de tweede helft slaagde de bezoekers erin om twee keer te scoren. Een eerste keer na dom balverlies van Jaan, een tweede keer met de nodige dosis geluk. De Cupmaten begonnen te twijfelen en van het rustige spel uit de eerste helft bleef niet veel meer over. Het ging van kwaad naar erger en in de 38ste minuut kon KDS.Turnhout via een vrije trap de 2-3 aantekenen. Gelukkig bracht Dom ons in dezelfde minuut weer langs zij via een mooi een-tweetje met Bart. Drie minuten later deden dezelfde protagonisten hetzelfde, waardoor er weer opgelucht kon worden ademgehaald bij de thuisploeg. Het is op dergelijke momenten dat onze goudzoeker Dom van euh… goudwaarde is (flauwe woordspeling). Vincent wist zich nog op te merken met een balcontrole via de rug à la Cristiano Ronaldo. Zolang het daarbij blijft en hij binnenkort niet komt opdagen met een Louis Vuitton zakje is het allemaal goed voor ons! In de slotfase ging Jan nog te nadrukkelijk op zoek naar een treffer. Een eerste shot ging voorlangs, bij een tweede moest hij altijd de bal inspelen bij de vrijstaande Bart (wat hij dus niet deed) en een laatste poging ketste via de binnenkant van de paal uit het doelvlak. Jaan speelde (op zijn foutje na) een dijk van een wedstrijd. Hij was zeer rustig en precies in het uitverdedigen en had niet zoveel werk met het aanvallende compartiment van de tegenstander. Voor Guy was het een rustige avond (maar dat mag ook wel eens een paar wedstrijden op een heel seizoen).
De nul is eindelijk van de tabellen, de manier waarop zullen we snel vergeten!
De Cupmaten – Hoek van Portugal (1-4)
Donderdag 29/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Hans, Westhof Jan, Dom Steven, Vajda Dierckx Davy, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan, De Decker Koen
Coach: Joke De Decker - Clubafgevaardigde: Guy De Decker
Doelpunten: ’15 Steven Dom
Na 45 officiële Cupmaten wedstrijden moest Wim (onze coach/voorzitter/penningmeester/mentor/…) voor de eerste keer verstek geven. Guy kon ook niet meespelen waardoor Jan (in korte broek en in ware vogelverschrikker stijl: witte schoenen, blauwe kousen, zwarte broek, rode trui en gele handschoenen) tussen de palen mocht plaatsnemen. Met ploegen als Desportivo en Tugas in gedachte, keken we niet bepaald halsreikend uit naar de komst van Hoek van Portugal.
Van bij de aanvang van de wedstrijd werd er door De Cupmaten goed in blok verdedigd. De technische superioriteit van de tegenstander werd ons meteen duidelijk, maar dit leidde aanvankelijk niet tot groot gevaar. In balbezit bleven we in navolging van onze laatste wedstrijd ook weer rustig aan de bal en het gros van de passen kwam goed aan. De wedstrijd was perfect in evenwicht tot Jan zich moest gewonnen geven op een shot dat tussen de benen van een eigen verdediger nog van richting veranderde. ‘Even het evenwicht herstellen’ moet Dom gedacht hebben. Nog geen minuut na de openingstreffer bracht Geert-Jan de bal met een snelle intrap voor doel, waar de inlopende Dom de bal enig mooi op halve hoogte achter het steunbeen binnentikte. Tot aan de rust werd er zeer goed gevoetbald, waardoor de 1-1 dan ook meer dan terecht was. We gaven enkele halve kansen weg, maar konden er aan de overkant ook enkele claimen. Geert-Jan zorgde voor de nodige beweging voorin, samen met Dom. Koen en Hans hielden de boel achterin goed gesloten terwijl Davy en Bart telkens aanspeelbaar waren op de flanken en de bal goed in eigen rangen wisten te houden. Vincent speelde vandaag helaas een draak van een wedstrijd waarin werkelijk niets scheen te lukken, maar door het uitstekende ploegniveau viel dit in de eerste helft niet zo op.
Voor een nog steeds onverklaarbare reden konden we de lijn uit de eerste helft niet geheel doortrekken. Werden we dan toch mentaal overmoedig? Onze balvastheid verdween samen met de loopbewegingen voorin. We brachten vaak de bal te hoog op, waarna we bij balverlies telkens op een counter botste. In de 31ste minuut werd ons een dergelijke counter een eerste keer fataal. Voor onze talrijke supporters (die wel een beetje aan de rustige kant waren) die dit doelpunt misschien hadden gemist, zorgde Hoek van Portugal vijf minuten later voor een identieke herhaling. Een tegenstander met een dergelijk hoogstaande technische bagage kan je niet ongestraft in de numerieke meerderheid laten komen. De ballen verdwenen steeds van kortbij net onder/langs Jan door. Die kreeg het hier zo van op zijn zenuwen dat hij er meteen de kolder van in het hoofd kreeg en geregeld mee ten aanval trok. Zonder resultaat behalve misschien dat we hierdoor helemaal uit ons ‘ritme’ en normale spel werden gebracht. Uiteindelijk eindigde de match op 1-4, een resultaat waar we op voorhand misschien hadden voor getekend, maar gezien onze eerste helft toch redelijk hard aankwam.
De komende weken kunnen er eindelijk punten worden gepakt (KDS Turnhout, Boomerangs B,…). Dit mag echter niet de enige doelstelling zijn. We moeten dit trachten te realiseren met goed voetbal (zie wedstrijd tegen De Ster en de eerste helft Hoek van Portugal). Alleen op deze manier kunnen we op termijn een paar procentjes beter worden.
Reeks 4A van de Kempische Zaalvoetbalbond, hou jullie al maar klaar want De Cupmaten gaan op toerental geraken!
De Ster – De Cupmaten (10-5)
Woensdag 21/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Westhof Jan, Dom Steven, Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’4 Davy Vajda Dierckx, ’7 Jan Westhof, ’16 Steven Dom, ’29 Hans De Decker, ’31 Davy Vajda Dierckx
3 wedstrijden: nul op negen en een doelpuntensaldo van -14! Gelukkig geven statistieken soms een vertekend beeld van de werkelijkheid (10-5 uitslag…). De Cupmaten konden maar aan net vijf spelers geraken voor de laatavondwedstrijd in Retie (22u)! Door enkele vakantiegangers en blessures ( Ballenbad Molenheide 1 – Koen 0) gaven we ons voor de wedstrijd niet veel kans tegen (ook maar) zes tegenstanders. Het wedstrijdverslag had evengoed voor de wedstrijd geschreven kunnen worden: we zouden op voorsprong komen en na ongeveer 20 minuten de fysieke veldslag verliezen.
In de vierde minuut was het Davy die ons op voorsprong kon schieten in onze mooie witte uittenue. Een minuut later volgde de ontnuchterende gelijkmaker. De Cupmaten speelde opvallend goed georganiseerd en lieten de bal vlot rondgaan. Er stonden vandaag vier balvaste veldspelers op het terrein die niet van plan waren om een technisch of fysiek ‘folieke’ te doen. Hierdoor werd er voor het eerst dit seizoen echt goed gevoetbald. Verdedigend werd er voor mekaar in de bres gesprongen en aanvallend was er opvallend veel beweging. Zo kon Jan met een mooie passeerbeweging langs de flank richting doel oprukken en de bal overhoeks via de paal binnenleggen. De tegenstander waande zich superieur en hun doelman probeerde op de aanvallende helft mee te voetballen. Jan probeerde de keeper met een lob van op de eigen helft te verschalken, maar zijn poging draaide een metertje te ver naar buiten. Wat Jan niet kon lukte Dom wel. Net voor de ‘halve maan’ wist hij met een prachtige lob de thuisdoelman het schaamrood op de wangen te bezorgen. Hierna hebben we hem niet meer over de helft zien komen… . Vier minuten voor rust moest Guy zich een tweede keer gewonnen geven na een kleine dekkingsfout. Net zoals de andere spelers speelde Guy een fantastische wedstrijd en wist hij ons met enkele mooie reflexen van een achterstand te behoeden. Tijdens de rust begon de fysieke vermoeidheid zich te manifesteren in rood aangelopen gezichten en massa’s zweet.
Vlak na rust haalde Hans vanuit een scherpe hoek snoeihard uit en maakte zo nog eens een heerlijk doelpunt dat ons op 2-4 bracht. Een minuut later de 3-4, en nog eens een minuut later kon Davy ons met een echte beauty (een zeer subtiele lob over de doelman van op een 3 meter afstand) opnieuw op een comfortabele 3-5 voorsprong brengen. Vanaf minuut 35 ging het voor de thuisploeg zeer snel. Enkele ‘lucky’ afgeweken ballen en ‘frommel’ goals deden ons de das om, alsmede de voorspelde fysieke vermoeidheid. In plaats van de verhoopte 20 minuten kon het toch 35 minuten worden volgehouden, helaas 15 te weinig! De energie ontbrak ons om voorin te blijven bewegen en ook het mee terugverdedigen werd steeds moeilijker. Jan zag een (op zijn been) afgeweken doelpoging vanuit zijn standpunt bijna nog in eigen doel verdwijnen en riep op het laatste moment (en vrij paniekerig) naar Guy: ‘pakkeuhhh’. Gelukkig schatte Guy de situatie goed in en liet hij de bal ijskoel over de kruising gaan.
Ondanks de uitslag was dit met grote voorsprong onze beste match in zeer lange tijd (als het al niet de beste ‘all-time’ was). Iedere veldspeler wist te scoren, trof de paal en liet één of meerdere mooie kansen onbenut. Indien Dame Fortuna onze kant had gekozen zat winst er zelfs in vandaag. Jammer dat we op het einde zo kapot zaten dat we Guy niet konden behouden voor de dubbele cijfers. Na een beresterke wedstrijd van Guy hadden we hem dat graag bespaard, helaas… . Volgende week tegen De hoek van Portugal dan maar proberen om onze eerste punten te pakken, en indien we verliezen graag met dezelfde inzet, mentaliteit en goede voetbal zoals in Retie!
De Cupmaten – Supraboys (3-8)
Donderdag 15/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Lenaerts Jaan, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Vajda Dierckx Davy, De Decker Koen
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’18 Vincent Van Dijck, ’28 Steven Dom, ’32 Steven Dom
Na de tegenvaller op de openingsspeeldag kwam met de Supraboys een haalbare tegenstander op bezoek in Turnhout. Na een gelijkspel en een nipte nederlaag vorig seizoen waren De Cupmaten er enorm op gebrand om een eerste overwinning tegen de Supraboys te behalen. Ter voorbereiding had Jan aan iedereen een DVD bezorgd van onze laatste thuismatch tegen deze tegenstander. Om de boel nog wat meer te stimuleren nam Joke de taak op zich om de wedstrijd opnieuw te filmen. Ditmaal met statief waardoor je nu geen pilletjes tegen zeeziekte moet innemen alvorens de DVD te starten. Gezien de score en wedstrijdverloop kan het wel nuttig zijn om andere pillen te nuttigen… De goals van Vincent en Dom zullen online komen, de goals van de tegenstander niet. We gaan geen promofilmpje van de Supraboys maken!
De opgenomen beelden spreken voor zich. Iedereen zal zijn fouten zonder veel moeite kunnen vaststellen. Daarom wordt er in deze korte bespreking enkel gefocust op de positieve dingen. In balbezit hervatte Guy telkens zeer snel het spel. Het was opmerkelijk hoe weinig balverlies er hierdoor werd geleden in vergelijking met een aantal voorgaande wedstrijden. Indien mogelijk opteerde Guy altijd (terecht) voor de korte bal. Om soms een snelle tegenaanval op te starten probeerde hij het met enkele goedgemikte lange ballen. Jaan en Koen hebben heel veel goede (en snel gespeelde) korte passen gegeven waardoor ze de vaart in het spel trachten te brengen. Jammer dat vooral de foutjes na een wedstrijd bijblijven want met name Koen speelde, na het herbekijken van de wedstrijd, een zeer degelijke match. Hans deed zijn bijnaam (Hansfranco Zola) geen eer aan door het gekende zolenwerk een beetje achterwege te laten. Dit kwam echter wel het spel ten goede (getuige hiervan waren enkele mooie balwisselingen). Ook Davy probeerde in zijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen zo weinig mogelijk balverlies te lijden, en vanuit deze instelling offensief zijn steentje bij te dragen. Een binnentikkertje moet je Vincent niet voorschotelen want daar haalt hij zijn neus voor op. Hij scoort niet veel, maar als hij scoort zijn het wel altijd mooie doelpunten zoals zijn gekruist afstandsschot vandaag. Dom is altijd ons prijsbeest dat garant staat voor doelpunten (een eerste met dank aan de tegenstander, een tweede mooi binnengeplaatst na een snel genome hoekschop van Jan). Jan zat niet lekker in de wedstrijd maar probeerde dat te compenseren door vooraan veel te bewegen (zoals een kieken zonder kop).
De uitslag weerspiegelt niet de machtsverhouding tussen beide ploegen maar illustreert wel dat De Cupmaten allemaal ‘top’ moeten zijn om een wedstrijd te winnen tegen dit type tegenstander.
Tijdens de wedstrijd uit iedereen zijn ontgoocheling op een individuele manier (uiterst positief blijven, kopje zichtbaar laten hangen, realistisch zijn,…) maar na de wedstrijd moet altijd het collectief primeren. Van zodra de match gespeeld is kunnen we hier niets meer aan veranderen, wat niet uitsluit dat er nog mag/moet worden ‘nagekaart’.
Tegen De Ster zal volgende week de 0 op 9 echter lonken, maar dit mag en zal onze pret niet bederven! Na de wedstrijd was vooral Vincent (onder invloed van een paar Duvels) goed op dreef om zijn broodheer in deze wankele financiële tijden met hand en tand te verdedigen. Als hij met dezelfde gedrevenheid woensdag in Retie verschijnt, dan kan de nul misschien toch worden weggeveegd.
Arendonk – De Cupmaten (6-2)
Maandag 05/09/2011
ZVC De Cupmaten: De Decker Guy, De Decker Hans, Lenaerts Jaan, Westhof Jan, Dom Steven, Van Dijck Vincent, Van Gils Bart, Daemen Geert-Jan
Afvaller: Vajda Dierckx Davy
Coach: Wim Geenen - Clubafgevaardigde: Joke De Decker
Doelpunten: ’13 Steven Dom, ’42 Jan Westhof
Ondanks alle onzekerheden in het leven (een zomer de naam niet waardig, een Pukkelpop editie die meer weg had van een slechte Hollywood film dan van een super festival, Vincent die zijn volleybalschoenen heeft ingeruild voor een echt paar zaalvoetbalschoenen, Jan die in de volgende editie van het Guinness book of World records wordt opgenomen onder de bedenkelijke rubriek ‘snelste comeback aller tijden’, onze eigen witte uittenue, een nieuwe reeksindeling die ons dit seizoen maar liefst 26 wedstrijden voorschotelt,…) is er steevast één constante: begin september staan alle Cupmaten paraat voor een nieuw seizoen!
De Bemdhal in Arendonk heeft voor de meeste van ons wel een speciale herinnering: een eerste fuif, een eerste stagedive, een eerste keer zat, een eerste hamburger om 03u ’s nachts, een eerste lief,… een mooie plaats dus om ons seizoen op gang te schieten. De tegenstander was op papier haalbaar, maar dat moeten zij ook van ons hebben gedacht. Aangezien Davy maar van twee uur slaap had genoten, besloot hij maar om de eerste afvaller van het seizoen te worden.
In de eerste minuten werd de wedstrijd gedomineerd door De Cupmaten. Vincent trof met een heerlijke kopbal onfortuinlijk de lat, een doorgebroken Dom werd foutief door de laatste man van Arendonk onderuit gehaald (wat echter geen kaart opleverde waarmee de scheidrechter meteen de toon zette voor een wedstrijd die bol stond van (te) fysieke duels die zaalvoetbal onwaardig zijn).
Zoals zo vaak tijdens de afgelopen seizoenen liepen De Cupmaten op een counter en meteen ook achter de feiten aan. Gelukkig bracht Dom (met zijn 60ste doelpunt in 40 wedstrijden) een minuut later de score weer in evenwicht. Op dit moment, waarop we werden geacht om onze stempel op de wedstrijd te drukken, liep alles fout. Voorin was er onvoldoende beweging om de stugge thuisverdediging uit verband te spelen (om nog maar te zwijgen van de karrenvracht slechte passes) en achterin kwamen we te gemakkelijk in numerieke minderheid terecht door niet consequent doorverdedigen van de hele ploeg. Guy deed nog enkele verdienstelijke reddingen maar kon niet verhelpen dat we met een 3-1 stand moesten gaan rusten.
Tijdens de rust werd er gehamerd om zeker geen doelpunten meer te slikken en vanuit deze instelling proberen om het onze tegenstander nog moeilijk te maken. In de 26ste minuut was de 4-1 al een feit! Hans en Jaan kregen de ploeg in verdedigend opzicht niet op de rails en stonden vaak te dweilen met de kraan open, terwijl het ons vooraan nog steeds ontbrak aan creativiteit en balvastheid. Toen de zeldzame kansen ook nog eens verkwanseld werden wisten we dat er op de openingsspeeldag niet veel te rapen viel. Jaan bracht Hans mooi alleen voor doel, maar die miste de koelbloedigheid waarmee hij in ons eerste seizoen toch 15 doelpunten wist te scoren. Bij een 5-1 stand wist Jan nog tegen te scoren met een afstandsshot uit de halve draai (na een reeks van erbarmelijk slechte afstandsschoten). In de slotminuten (waarin er meer tegen scheenbenen dan tegen een bal werd getrapt) lukte Arendonk een zesde treffer.
Na het eindsignaal heerste de teleurstelling van de gemiste kans tegen deze haalbare tegenstander. Aanvallend brachten we te weinig. Dom en Bart probeerde vaak via de individuele actie de opening te forceren, maar met weinig resultaat. De bal kon niet in de ploeg worden gehouden mede door een schandalig aantal verkeerde passes. Onze verdediging blijft echter ons pijnpunt. En de verdediging zijn niet enkel de doelman en laatste man maar dat is heel de ploeg! Vandaar het experiment om in onze volgende wedstrijd tegen de Supraboys uit te pakken met een heuse zoneverdediging. Voor de wedstrijd zal deze tactiek uit de doeken worden gedaan. Inspiratie is er te vinden in het beeldmateriaal van onze vorige wedstrijd tegen Supraboys waarin Jan, Dom en Koen +/- 10 minuten overeind bleven tegen 4 aanvallers.
Geert-Jan maakte vandaag zijn officiële debuut bij De Cupmaten; een debuut dat niet uitblonk in extreme hoogtes en laagtes. Mits enkele wedstrijden en het beter op elkaar ingespeeld geraken is hij zeker een goede aanwinst voor de ploeg (wat hij naast het veld trouwens al zeker is, en dat is toch al 80% van De Cupmaten essentie)!